Gragas evliliğimi mahvetti

Eşim üstün zekasını kullanarak League of Legends’ta kadın şampiyonlar oynamamın "kabul edilemez" olduğunu, bunun "evliliğimize saygısızlık" teşkil ettiğini falan söyledi. Ve kesin bir kural koydu: Sadece Gragas oynayabilecektim. Ahri yok, Miss Fortune yok, Janna yok — sadece Gragas. Şişman, sarhoş, koca cüsseli Gragas.

Başta dedim ki, "Pekâlâ. Gragas mı oynamamı istiyorsun? Öyle bir oynarım ki ikimiz için de oyunun tadı kaçar." Gragas'ı her modda, her rolde spamlemeye başladım — hatta sırf protesto olsun diye Gragas'a bakarak 31 çekmeyi kendime görev edindim. O yağlı, yapış yapış splash artına, sallanan bira fıçısına, o aptal, boş bakışlı sırıtışına bakıp, kendimi zorlayarak boşalıyordum.

Ama bir yerden sonra, bu protesto… başka bir şeye dönüştü. Daha karanlık. Daha gerçek bir şeye.

Gragas’ın ne kadar dolgun olduğunu fark etmeye başladım. Ne kadar kendinden emin bir şekilde salındığını, etrafındaki herkesi umursamadan nasıl paramparça ettiğini gördüm. Her Vücut Darbesi attığında, keşke bana yapsa diye iç geçiriyordum.

Şu anda mı?

Artık karıma bakınca bile sertleşemiyorum.

En seksi iç çamaşırlarını giyiyor, bana cilveli cilveli bakıyor, her yolu deniyor — ama ben öylece oturuyorum, cansız, aklımda yalnızca Gragas’ın ruhuma doğru yuvarlanan fıçısı var.

Artık League’e bile oyunun kendisi için girmiyorum. League’e sadece Gragas’a tapmak için giriyorum.

Gözlerimi kapattığımda, karımı değil, Gragas’ı görüyorum — beni bir fıçı gibi kucaklayıp sarhoş bir gün batımına doğru taşıyor.

Şu anda ona, kadın karakterler karşısındaki mücadelesinin o kadar ters teptiğini, beni ruhen, duygusal olarak ve cinsel anlamda Gragas’la evlendirdiğini nasıl açıklayacağımı bilmiyorum.

Allah sonumu hayretsin.