24 yaşında, memleketime geri döndüğümde, bir araba tamircisi mi yoksa tekrar hareket etmem gerekip gerekmediğinden emin değilim

Hey, 24 yaşındayım, aslen küçük bir kasabadan, daha büyük bir şehirde üniversiteye gittim ve geçen yıl mezun oldu. Sonra bir arkadaşımla şehirde kalmaya karar verdik ve birlikte yaşamaya karar verdik, böylece bir yıl önce kiralayacak ve taşınacak bir yer bulduk. Çok uzun bir hikaye kısaca, bu benim için detaylandıracağım nedenlerden dolayı işe yaramadı ve şimdi memleketime yeni geldim ve bir sonraki adımda ne yapacağımı bulmalıyım.

Şehri terk etmeye karar vermemin nedenleri hem ekonomik hem de duygusal. Birincisi, orada yaşadıktan sonra "Yetişkin yetişkin" (sadece bir öğrencinin aksine) Bir yıl boyunca, büyük şehir hayatının benim için olmadığını fark ettim. Yaşımdaki birinin bunu söylemesi geriye doğru gelebilir, ancak daha az gürültülü ve stresli bir yerde yaşamayı tercih ederim. Yine de, büyük bir şehirden çok uzakta değil, yine de gidip arkadaşları görebilirim ya da olaylara gidebilirim.

Finansal olarak, işler de nasıl beklediğimi ortaya çıkarmadı. Şehirde çalışarak çok para kazanacağımı düşündüm ama sonunda maaş çekimi için hala maaş yaşadım. Demek istediğim, ülkemde çok iyi ödeme yapmayan bir öğretmendim ama kendimi seçmek için suçlayacağım. Ben de kurumsal denedim ama kesinlikle nefret ettim.

Şimdi, memleketime geri dönmem iki seçeneğim var:

1) Teyzemle yaşamak için başka bir (orta ölçekli) şehre geçin ki, orada kirasız yaşamaya izin verecek + Orada birkaç iş fırsatım var

2) Burada kalın ve araba tamircisi olan babamla çalışın

Dürüst olmak gerekirse, ikinci seçenek benim için birincisinden daha heyecan verici geliyor ama birincisi daha mantıklı geliyor, bu yüzden tereddüt ediyorum.

Şimdi, arabaların nasıl çalıştığı hakkında hiçbir şey bilmiyorum ama öğrenebilirim. Sadece öğretmenden araba tamircisine gitmek biraz aptalca geliyor. Benim için aptal değil ama neye benzediğini biliyorum. Ailem beni her zaman çok destekliyor ama yine de, özellikle kadın olduğum için hiçbir şey söylemeseler bile onları gizlice hayal kırıklığına uğratacağımdan endişeleniyorum. En azından benim ülkemde, bir kadının bu tür bir işte çalışması olağandışı. Belki de yaşayan bir idk için kızlarının ne yaptığını söylemekten utanırlardı. Geçmişte babamın şaka yollu bir şekilde benim için başka bir şey işe yaramadığını söylediğini hatırlasam da, sadece onun gibi arabaları tamir edeceğim ve bu konuda hevesli görünüyordu ama bir şaka olarak çerçeveledim, eğer ciddi olsaydım tepkisi aynı olur. Ama babamı bilerek, bence tabiri caizse “zanaatını almaya” karar vermem için mutlu olurdu.

Kararımda oynayan büyük bir faktör ve bu konu hakkında uzun süre konuşabilirim, ancak modern iş kültürünü hor gördüğümü söylemek yeterli ve son birkaç ayını kesinlikle sefil olmadan nasıl para kazanacağını anlamaya çalıştım. 4 işim var, en uzun olan 4 aylık ve yarı zamanlı bir öğretmen olarak (ki en çok TBH’yi sevdim). Sadece bir ay boyunca tam zamanlı çalışmayı başardım ve sonra bıraktım. Eğer bir araba tamircisi olsaydım, önceki işlerimden ve bir bütün olarak çalışma kültürü hakkında nefret ettiğim şeylerin çoğu orada olmazdı. Sanırım beni güvensiz kılan şey, oldukça beklenmedik olması ve kültürel çevrem ve akranlarım bağlamında, seçimim kesinlikle popüler olmayacak ve bahse girerim, birçok insan bunu, bu tür bir işin, kolay olmasa da, aslında iyi para kazanması ve yakında herhangi bir zamandan sapkın olma tehlikesi olmasa bile, bunu bir düşüş olarak göreceğine bahse girerim.