Taşınabilir miyim?
Dışarı çıkıp büyümek için çok umutsuzum. 24 yaşındayım ve üniversiteden sonra eve döndüm. Hemşire olmak için okula geri dönmeye karar verdim, eve döndüğüm zaman çok zor oldu. Çok mutsuzdum ve yakında ayrılmayı dört gözle bekliyorum.
Beni her zaman destekleyen ebeveynleri olan bir vhcol bölgesinde yaşıyorum. Kendi başıma hayatta kalamayacağımdan korkuyorum, bütçelemem. Ama ayrılmak ve kendi başıma yapmak için umutsuzum. Geleceğim için gerçekten korkuyorum, her zaman ailemle sıkışıp kalacağım. Ben de eşcinselim ve gerçekten bu tür bir bölgeden ayrılmak istemiyorum.
Amerikalı değil. Hemşirelere burada çömelme ödenmez.
Etiketler:
Benzer İçerikler
Buradan nereye gideceğinden emin değilim.
Üniversiteden önce CNC makinecisiydim. Bundan sıkıldım ve okula geri döndüm. Yakın zamanda Haziran ayında tedarik zinciri alanında lisans derecesiyle mezun oldum. O zamandan beri alanımda i...
Araştırma konferansları ve kar amacı gütmeyen kuruluşl...
Lisans diplomamı Sinirbilim ve sinema alanında aldım. Tıp fakültesine devam ediyorum ancak tutku projem/projelerim olarak film/fragman yapma ve değiştirme konusunda geniş deneyime sahibim. Bec...
Beşeri bilimler/sosyal bilimler bölümleri gerçekten mete...
Ben Kanadalıyım. Açıkçası geleceğe dair umudum kesinlikle sıfır. Kapitalist bir toplumda yaşamanın gerçekliği, içimdeki zenginlik peşinde koşma isteğini yok etti. "iyi bir iş bu...
Düşük not ortalamasına sahip başarı öyküleriniz var ...
28 yaşındayım ve bir yol ayrımında olduğumu hissediyorum. Üniversiteden mezun olduğumdan beri satış veya satışın yanında SaaS rollerinde çalıştım. Oldukça ortalama bir devlet okulun...
32 yaşındayım, tükenmişim, meteliksizim, iş tecrübem ...
Temel olarak, benim için tüm hayatım tükenmek, pes etmek, tekrar denemek, sonra tekrar tükenmek ve benzeri bir döngüden ibaretti. Başkalarının kolaylıkla yaptığı temel şeyleri yapamam....
Değişmeye ve fedakarlık yapmaya hazırım ama karar felci...
Ben 27m. Olumsuz terimlerle konuşmak verimsiz olsa da, kendimi durgunlaşmış ve hiçbir yere hızla gidemeyen bir zavallı gibi hissediyorum. Gelişimsel yetişkinlik yıllarımın neredeyse tamam...
Sağlık hizmetlerinde yapay zeka ile ilgili bazı işler ne...
Sağlık hizmetlerinin yapay zeka tarafında yer almakla gerçekten ilgileniyorum ancak nereden başlayacağımdan emin değilim. Bilgisayar bilimi geçmişim yok (lisans derecem tamamen bilim odaklı...
Kariyerden bıktım ve yaratıcı gelirin özlemini çekiyor...
Halihazırda üzerinde düşündüğüm ama umutsuzca yeni bakış açıları bulmaya çalıştığım yanıtlardan farklı olacak yanıtlar alacağımdan şüpheliyim. Bunu başarıyla gerçekleştir...
(Tutkulu) insanlarla/etrafında çalışmak için iyi olan ...
Merhaba, şu anda 22m yaşındayım ve hayatta ne yapmak istediğimi çözmek için elimden geleni yapıyorum, muhasebe dersleri, ekonomi dersleri, iletişim dersleri aldım ve hayatta ne yapmak isted...
18 yaşındayım, Michigan'lıyım, bir pizzacıda saat...
Herkese merhaba, 18 milyonluk Michiganlıyım ve 16 yaşımdan beri bir pizzacıda çalışıyorum. Genellikle haftada 32 saatten fazla çalışarak saatte 13 dolar kazanıyorum. İş şu an için gay...
1 Yorum
Yorum Yaz Yanıtı iptal et
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.

You can budget and you shouldnt move until you have a set amount saved. Doesnt necessarily need to be 6 months living expenses but you would be a lot let stressed if you did. I suggest Dave Ramseys Baby steps.
Financial extended: is there a way you can pivot your career as a nurse to find a higher paying job? I know in Canada there is a need for more PSWs. If a career pivot takes additional education are there any government grants that would cover most if not all the education?
Mental health related. I dont know the situation with your parents but as a 24 year old you need to learn how to properly set boundaries. This isnt getting angry and telling people how to act but setting expectations that you are going to act in a way to either separate yourself or attempt to resolve conflict. If you dont build this skill with your parents (whether they respect your boundaries or not) the same issues will arise again and again with roommates and even partners.
Find a space where you can be alone to meditate and stretch or just do something to help reset your nervous system. I call these places santuaries. Sometimes it was the park for me, gym, library, mall.
Also look to lean on community. Find clubs, or volunteer places to diversify your exposure to positive environments.
It is more important that you define a specific and trackable goal that would help you move out as opposed to making an emotionally charged decision. Finding clarity releaves some stress, acting on that goal takes away the feeling of hoplessness.
Keep in mind that you are still quite young. And the majority of us feel this way about our parents before we actually leave and become fully independent. You are on a great path and I know things feel difficult right now but taking control of your life where you can will take you to where you want to go. If you react out of stress or based ona survival response you may end up in a worse position that you are already in.
Best ❤️