Hayatımın elimden çıktığını hissediyorum

Gerçekten biraz tavsiyeye ya da sadece onay sözlerine ihtiyacım var, sıkışmış gibi hissediyorum, herkesin hayatı (eski sınıf arkadaşları) ilerlerken ilerlemiyorum, gerçekten bir başarısızlıkım ve gerçekten ne yapabildiğimi bilmiyorum, 23 Ekim’de 23, mühendis majör, yağ, yok, başka bir ülkemde uzun zamandır 4’le uzun zamandır 4’le uzun zamandır 4’le uzun süre önce bir ldr ile biraz benim hakkımda değil, 4 yılda bir ldr ile. ), bir başarısızlık.

Bu hayatta tuzağa düşmüş gibi hissediyorum, neden? Nerede ve nasıl başlayacağımı bilmiyorum, her şeyi yavaşça ele alalım, Batı Avrupa’da 10/11 yıla kadar doğup büyüdüm, liseden mezun olduğum ülkeme geri döndüğümüzden daha doğup büyüdüm, burada üniversite için buraya geri dönmeme ve her yıl buraya geldim ve her yıl buraya geldim ve her yıl geldim, tüm arkadaşları kaybettim, bir başkasına sahip olduğum zaman, en fazla bilgi edinmediğimde mantıklı, benden en çok çalıştığım zaman, 0. ), Üniversitede kimsenin bilmediği bir şey başarısız oldum, teknik olarak beşinci yılımda 0 sınav yaptım, neden çok zor olduğunu sorarsanız? Sadece herhangi bir cevabım yok çünkü hiç iyi çalıştığımı hiç hissetmedim ya da hepimi vermedim, her zaman erteliyordum, bu 4 yılda sadece 4 sınava gittim, ailem tüf olduğunu bilmiyorlar ama mükemmeliyetçinin beni öldürdüğünü hissediyorum (sınıfta ilk olarak okulda ve mezun oldum, hala çalışabiliyordum, hala bitiriyorum, bükmek isteyebiliyorum, büktü bitiriyorum, büktü bitiriyorum, Derecesi, aileme bu 2 yıl içinde bitirileceğime söz verdim (yapabileceğimden emin değilim), sahil ve şeyler hakkında sorabilecekler için, zaten yarı zamanlı ve yaz aylarında bir barista ve garson olarak, öğrenimim temelde ücretsiz (diğer her şey için, kendi eşyalarım için para bir şeyler için para biriktirdiğim gibi, onlar bile para biriktirirsem, hatta para bir şekilde, gurur duyduğum gibi, bu kadar gurur duyduğum gibi, onurlu bir şekilde söylenirsem, bu kadar gurur duyduğum gibi) Temelde hiçbir arkadaşım yok, aynı kursumu yapan sadece bir tane var ama yalnız yaşıyor ve kendini korumak için çalışıyor ve düzenli olarak üniversiteye gitmiyorum, diğer yandan derslere katılıyorum, anlamaya başlıyorum çünkü kendi başıma birinci yıl dersleri için çalışırken ikinci yılın kurslarını takip ederken, bu beni ikinci yıl için hiçbir şey anlamıyor ve serbest zamanım, sadece anlaşılmadığımı, sadece kimsenin anlaşılmadığı gibi, sadece bir şey olarak çalışmamı sağlıyor, çünkü sadece öyle değil. Kendimden, kimseden sınıf arkadaşları gibi yardım isteyemem, çünkü ben çok geride kaldım ve daha gençler, bu yüzden yargılardan korkuyorum, bu yüzden üniversiteyi atlamaya başlıyorum ve annem derslerde olduğumu sık sık sık atmaya başladığımdan beri evde olamam ya da stres izlediğim ve hala dördüncü bira yazdığım, bu hala yeme ve içmek için yazıyorum, bu hala yeme ve içmek için yazıyorum, bu hala yeme ve içmek için yazıyorum, bu hala yeme ve içmek için yazıyorum, bu hala yeme ve içme yazıyorum 125kg fat so you can imagine , i tried to change my self , last year I started to take care more of my teeth and know I have the habit of brushing twice and flossing once everyday , the final thing is I am in ldr , I met her last year of high school , and while I never wanted to do ld , because I knew I was going abroad I don’t understand why I stayed , I tried to break up 1 time and she started crying so I gave up , she always pressures me to go and meet her , Ama yalan söylemeyeceğim, ne yapacağımı bilmiyorum, aşığım? not sure , but I just don’t like to talk to her a lot , she pressures me to get married after my graduation as I said 2 years , while I feel rushed a lot , she is religious so even when I cant do any sexual thing besides kissing , and me being a virgin at 23 is really frustrating because even though everything I am faithful and never did anything , but I feel this relationship is just blocking my life , I cant travel to any place else because A money and time , B she get upset saying if you cloud travel why not come Bana göre, ya bir yere gidip onu görüyorum ya da onu görüyorum, bu yüzden mağaraya ve onu görüyorum ve beni yoran çok şey, her gün beni aradığı gibi ısrar ediyormuş gibi, bu arkadaşlarımla öğle yemeği için ısrar ediyorsam ve ona üzüldüğümü söylersem, bir diğeri ise, bir diğeri ise, bir diğeri ise, bir diğerinin evden önce uykuya daldı Görüntülü sohbetten nefret ediyorum ve sadece onu sadece sırtımdan çıkarmak için çalıştığımı söylüyorum, şey şu ki, herhangi bir sebep yok ve ona ayrılmak istediğimi söylemek için çok haftayım ve sadece sonra ayrılmak için bok başlangıç ​​argümanları gibi hissediyorum. Yani evet bu benim hayatım. Düzeltmenin bir yolu var mı?