En büyük fantezim

En büyük fantezim osuruÄŸumu tutmak. Evet, kulaÄŸa garip geliyor biliyorum. OsuruÄŸumu neden ve nasıl tuttuÄŸumu anlatmama izin verin. Okuldayken ilk derslerde gelen rutin osuruÄŸumu sınıfa salmak yerine tutup içimde hapsediyorum. Tabii ki bu osuruk göt deliÄŸimden dışarı kendini atmak istiyor fakat onu tutuyorum. Öğlen yemeÄŸinden sonra osuruk sancısının sıklığı artıyor ve son derslere doÄŸru her dakika bu sancıyla cebelleÅŸiyorum, hepsi o rahatlama hissi uÄŸruna… Okul bitiyor ve eve giderken o sıkış tıkış otobüs sarsıldıkça osuruk sancılarım artıyor alnımdan terler akıyor, sıcaklıyorum ve gittikçe geriliyorum. Otobüsten inip evime giderken resmen bir detektör gibi eve, tuvalete yaklaÅŸtıkça sancıların ÅŸiddeti ve sıklığı artıyor. Eve girer girmez hızlıca çantamı odama fırlattıktan sonra tuvalete giriyorum ve klozetin kapağını açıp pozisyonumu alıyorum. Gözlerimi kapatıp bütün konsantrasyonumu o büyük patlamaya veriyorum ve sonunda geliyor. Saatlerdir büyük uÄŸraÅŸlarla içimde tutmaya çalıştığım, soÄŸuk terler akıttığım osuruÄŸum geliyor. Son kez kendimi sıkıp osuruÄŸumun anüsümden çıkmasına izin veriyorum. Sanki büyük bir savaÅŸ meydanında borozan çalınmışcasına ses tuvaletin duvarlarında ve apartman boÅŸluÄŸunda ahenkle yankılanıyor. OsuruÄŸumun hava basıncıyla oluÅŸan klozetteki suyun hareketini hissedebiliyorum. Birkaç saniye sonra kokusu geliyor. İçime çekiyorum sanki bir gül koklar gibi. Tarifi olmayan eÅŸsiz bir koku, sadece bana özel sadece bende olan. Saatlerdir verdiÄŸim savaşın galibiyetiyle ayrılıyorum tuvaletimden.