Artık ne yapmak istediğimi bilmiyorum -25M

Uzun zamandır büyük bir üne sahip, bilinen bir geliştirici/oluşturucu olmak ve o kişi olmak istiyordum. Tamamen egodan ve kendimi kanıtlama isteğinden kaynaklanıyordu ama o an bunu haklı çıkardım. Düşündüğümde o idealist çocuktum "evet bir ev inşa etmek istiyorum, çevreye en uygun dış cepheyi bulmak, orada kimin yaşayacağına dair en iyi düzeni bulmak ve yakınlarda olduğumda evet bunu ben inşa ettim demek istiyorum." Yaratıcı/sanatçı bir insanım ama aynı zamanda problem çözmeye de başımı koyabilirim. Düşündüğüm tek şey, bir kişi olarak bana uygun olup olmadığı değil, bunu başarabilme yeteneğimdi.

16 yaşımdan beri kendime tünel görüşü verdim ve yapmak istediğim şeyin bu olduğunu söyledim ve şimdi neredeyse 9 yıl sonra buna maruz kaldığımda bunun bana göre olmadığını düşünüyorum. Kâr marjlarını elde etme şekilleri açısından sektör düşündüğümden çok daha berbat ve bu yapmak istediğim son şeydi. Ayrıca piyasanın durma noktasına kadar yavaşladığını ve kimsenin çalışmadığını da belirtmek gerekirse, gelecekte aileme sağlamam gereken gelirin olasılığını da sorguluyorum.

Bunu sürdürmek istememin tek nedeninin egom olduğunu, amacımın artık benim için yeterince sağlam olmadığını fark ettikten sonra risk, sermaye ve maruz kalma bu noktada bir baskı dağı gibi geliyor. Mezun olduktan sonra başladığım kişisel gelişim yolculuğu nedeniyle bu keşfe ancak yakın zamanda ulaştım. Kişiliğimin büyük bir kısmının etrafımdaki insanlara yardım etmek olduğunu öğrendimBEN birlikte çalıştığım insanlardan marjları zorlamak istemiyorum, bunun yerine onlara yardım etmeye ve hizmet sunmaya odaklanmak istiyorumve bu işteki ve diğer pek çok alandaki deneyimime göre, eğer belli bir miktar kazanmak istiyorsanız, mesele birlikte çalıştığınız insanlardan marjları sıkıştırmakla ilgili. Değerlerimden ödün verip bu süreçte kendimi kaybetmek istemiyorum.

Çoğu erkek daha fazlasını istemekle ilişki kurabilir, para = saygı ve onsuz sizin için doğal bir değer yoktur. Kendim hakkında böyle hissediyorum ama asla başkasını aynı şekilde yargılayamam. O kısmı çözmem lazım.

Artık bu yolda ilerleme yeteneğimden şüpheliyim. Hala gelecekteki aileme harika bir hayat sunabilmek ve aileme iyi bakıldığından emin olmak istiyorum. Gelecek yıl okula geri dönmeyi ve sağlık sektörüne dönmeyi düşünüyorum, zaten mühendislik diplomam var, bu yüzden hangi yolu seçersem seçeyim sadece ön koşullara ihtiyacım var ama bu tutkudan ziyade çaresizlikten geliyor gibi görünüyor çünkü daha önce düşünebildiğim tek şey bir geliştirici/inşaatçı olmaktı.

Sektörde daha fazla yer almayı, başka bir yerde çalışmayı ve gelecek yıl yeniden okula başlamayı düşünüyorum. Son 2 haftadır bu gerçeğin farkına varmak zor oldu, çünkü şu anda yataktan yeni yeni kalkıyorum. Daha fazla perspektif kesinlikle bana yardımcı olacaktır. şimdiden teşekkürler