Çalışacak bir hayatınız olmadığında çalışmaya nasıl devam edebilirsiniz?

İki yıldan fazla bir süre önce üniversiteden mezun oldum ve o zamandan beri şu anki işimde çalışıyorum. 9-5 rutinine alışmak biraz zaman aldı ama sonunda alıştım. Ancak son birkaç aydır motivasyon sorunu yaşıyorum. Kız arkadaşım yok, sadece bir arkadaşım var, ailemle zayıf bir ilişkim var ve iş arkadaşlarımla çok sınırlı bir ilişkim var.

Ben de yaptığım işten pek keyif almıyorum ve çoğu zaman iş yüküne ayak uydurmakta zorlanıyorum. Her gün, ya mutsuz ya da tamamen uyuşmuş hissederek hayatın hareketlerini yaşıyorum. Her şey bir angarya gibi geliyor; video oyunları oynamak ve koşmak gibi eskiden keyif aldığım şeyler bile. Bu günlerde yapmaktan hoşlandığım tek şey içmek, ama bu sadece geçici bir başa çıkma ve uzun vadede hiçbir şeyi iyileştirmez. Birkaç hafta önce, yeni insanlarla tanışmak ve yeni arkadaşlar edinmek için şehrimde bir dil kursuna katıldım, ancak bu hiçbir yere varacak gibi görünmüyor çünkü oradaki insanların çoğu benden çok daha yaşlı ve çok fazla ortak noktamız yok, bu yüzden buna devam edip etmeyeceğimden emin değilim.

İşimi bırakıp 6 ay kadar çalışmama fikri bana çok çekici geliyor ama içten içe bunun hiçbir şeyi çözmeyeceğini biliyorum. Ayrıca yeni insanlarla tanışmak için yeni bir fırsata sahip olmak için yeni bir iş bulmayı da düşündüm, ancak bunu yapmanın beni daha mutlu edeceğine gerçekten ikna olmadım ve açıkçası, sınırlı boş zamanımı çevrimiçi olarak yeni işlere başvurarak geçirmekten rahatsız olamam.

Görünüşe göre çalışan herkesin ya bir eşi/partneri ve kendine ait bir ailesi var, ya da en azından hararetli bir sosyal hayatı var, dolayısıyla her gün işe gidip çok fazla çaba sarf edebilmeleri onlar için mantıklı. Ancak beni devam ettirecek hiçbir şeye sahip değilim. Gerçekten, hayatı yaşamaya değer kılan yönlerini ihmal ettiğimi, tüm çabamı eğitim ve kariyer almaya harcadığımı, ancak tüm hayatımı yalnız geçirdiğimi hissediyorum.

Zevk almadığım bir hayat için çalışmaya nasıl devam edeceğim?