Hayatımdaki her şeyde kötüyüm.

22 yaşındayım, şu anda üniversitenin son sınıfındayım, çocukluğumdan beri hemen hemen her şeyde kötüyüm, derslerim zayıf, sporda kötüyüm, hiç ilişkim olmadı, yaklaşık 12 yıldır porno bağımlısıyım ve mastürbasyon yapıyorum. Ben de çok fakir bir insanım, hayatımda hiçbir arkadaşıma babamın bekçi olduğunu ve kulübe tarzı bir evde yaşadığımı söylemedim. Şimdi yaklaşık 3 yıldır üniversitedeyim, bazı arkadaşlarımla apartman dairesinde yaşıyorum, hiçbirini sevmiyorum, çoğu zaman bana sözlü olarak zorbalık yapıyorlar, çoğu zaman onların yanında endişeleniyorum ama hiçbir zaman kendimi savunamadım. Sürekli alay edilme korkusuyla yaşıyorum. Ayrılmayı düşündüm ama bazı nedenlerden dolayı yapamadım. Annemle babamın beni sonsuza kadar destekleyemeyeceği, yaşlandıkları ve çalışamayacakları için okumam ve bir iş bulmam gerektiğini biliyorum ve benim de ödemem gereken bir eğitim kredim var ama yine de çalışmıyorum. Zaten hiçbir şeyin hayatımda ya da bu dünyada bir değişiklik yaratmayacağını hissediyorum. Öğlen uyanıyorum, yemek yiyorum veya film izliyorum ve mastürbasyon yaptıktan sonra uyuyorum. Birkaç aydır bu şekilde yaşıyorum, çürüyor ve depresyona giriyorum ama bu konuda hiçbir şey yapamıyorum. Böyle yaşamak istemiyorum. Yıllarca bununla mücadele etmeye çalıştım ama hep başarısız oldum. Kendim ve ailem için daha iyi bir yaşam istiyorum.