Genel olarak kayıp sanırım?

Ben (26K) tamamen donma/açık kahverengi modunda büyüdüm – Ailemin desteklediÄŸi ideallerin, inançların ve deÄŸerlerin çoÄŸunu paylaÅŸmıyorum ve bunu teÅŸhis edilmemiÅŸ DEHB ile birleÅŸtiriyorum… Gerçekten ne istediÄŸimi anlayana kadar kitaplarımı okumayı bırakma zahmetine girmektense, olmamı istedikleri ÅŸeyi yapmak ve olmak daha güvenliydi. 24 yaşında bu kalıplardan kurtulmaya baÅŸladım ve 25 yaşında terapiye ve yaÅŸam koçluÄŸu derslerine baÅŸladım.

Son iki yılda, hayat işini kendi yöntemimle nasıl yapacağımı öğrenme konusunda ışık yılı kadar ilerleme kaydettim. Muhasebe sekreteri olarak işimden mutsuzum; ben vardiyadayken ve iş arkadaşlarım batı yakasındayken yapacaklarım yeterli değil "güzel ama nazik değil" hastalık GERÇEKTEN kötü.

Şu anda bu işte kalma nedenlerim, bana SON DERECE rekabetçi bir şekilde 19,5 $/saat maaş vermeleri ve yalnız yaşamamdır. Şu anki seviyemde hiçbir şey bu kadar iyi para kazandırmıyor (vasıfsız mı? Yetersiz eğitimli mi? Yalnızca yüksek lisans diplomam var).

Sabırlı olmaya çalışıyorum çünkü hayalimdeki işe sahip olmak zorunda olmadığımın veya hangi işi bulursam bulayım o işte kalmak zorunda olmadığımın farkındayım, ancak son zamanlarda hayatım için ne istediğimi ve hangi işin bana zamanımı boşa harcadığımı daha az hissettireceğini düşünüyorum.

Genel olarak vasıfsız (yan dal/genel Microsoft Office/daktilo eÄŸitimi, birkaç yıllık perakende deneyimi), emek hayal etmeyen (hayallerimdeki iÅŸ yok – sadece faturaları ödemek için çalışmak istiyorum), fiziksel olarak aktif olmayan ve genellikle iÅŸ sektöründe pazarlanamayan hobileri olan (örneÄŸin romantik kitaplar, anime, kadın hakları, bütünsel/mücevher okumak vb.)