Neredeyse 18F ve şimdiden başarısız olduğumu hissediyorum.
Yani Yeni Zelanda’da yaşıyorum ve şehrim çok merkezi değil ve en iyi eğitim fırsatlarına da sahip değil. 14 yaşımdayken aşırı zorbalığa maruz kaldığım için liseden atıldım ve o zamandan beri kaygı ve TSSB ile ilgili nedenlerden ve kendimi çok geride ve tükenmiş hissettiğim için hiçbir şey yapamadım.
Hayatımla ne yapacağımı bilmiyorum? Hiçbir şey yapacak vasfım yok, liseyi bitirdim bile diyemiyorum, bundan sonra ne yapacağımı da bilmiyorum. Gerçekten ne yapmak istediğimi bile bilmiyorum. Bu beni gerçekten çok strese sokuyor. 😭 Hiç hobim yok, depresyondayım, insanlardan ve sosyal etkileşimlerden korkuyorum ve hayatımda hiçbir şey yapabileceğime inanmıyorum.
Şu anda en azından BİR ŞEY konusunda kalifiye olmak için kurslara bakıyorum, ancak beni ilgilendiren yapabileceğim hiçbir şey olmadığını hissediyorum. Yani, nefret ettiğim bir şeyi yapmaya kendimi zorlayabilirdim ama patlayacağımdan oldukça eminim. Ben ne yaparım? Bu imkansız gibi geliyor.
Etiketler:
Benzer İçerikler
liseyi bıraktım, üniversite diplomam olmadan başkaların...
biraz geçmiş - sosyalleşme ve genel olarak eğitimimle ilgili birçok sorun nedeniyle 15 yaşında okulu bıraktım. Buna ana katkıda bulunanın teşhis edilmemiş otizm ve DEHB olduğunu fark etm...
17 metreyim ve otomotiv boyacısı olmak istiyorum
herkese merhaba, biraz düşündüm ve geçimimi sağlamak için araba boyamak istiyorum ama nereden başlayacağımı bilmiyorum. Philly civarında yaşıyorum ve otomotiv boyama konusunda gidebilece...
Kariyer Yolunda Tamamen Kaybolmuş, Pişmanlık Derecesi (22...
Ne olduğunu anlamaya çalışırken tamamen kayboldum. Okula Bilgisayar Bilimleri diploması almak için girdim ve bunu yapmaktan gerçekten zevk almakta her zaman zorlandım, ama yine de bu işi ber...
Çok kayıp evde eğitim gören çocuğun rehberliğe ihtiya...
Hayatım boyunca evde eğitim gördüm ve artık buna dayanamıyorum, iş bulmama, araba sürmeyi öğrenmeme, arkadaş edinmeme, kilo vermeme, herhangi bir yerde tek başıma olmama, YÜRÜYÜŞE ÇI...
ne anlamı var
Üçüncü dünya ülkesinden geliyorum ve normal bir ortak hayat yaşıyorum, hiçbir şekilde zengin değilim ama asla aç kalacak kadar fakir de değilim, mesele şu ki çoğunlukla rahatım, hiçb...
Çalışmaların / çalışmanın yanı sıra hayatta bir am...
Yaşamda çalışmalarım ya da işimin etrafında dönmeyen bir amaç, bir anlam bulmakta zorlanıyorum… Topluma nasıl katkıda bulunabileceğim, hayatıma nasıl bir anlam bulabileceğim konusund...
Sanat diploması var, mevcut LMT, sonraki adımları belirle...
Herkese merhaba, Ben (f)36 biri grafik tasarım diğeri illüstrasyon alanında olmak üzere iki AAS sahibiyim ve 2018'de aldığım stüdyo sanatı alanında lisans derecem var. Amacım devlet üniv...
Geçtiğimiz yıl mezun oldunuz mu? İş arama deneyiminiz h...
Herkese merhaba! Ben sahaya dönen bağımsız bir gazeteciyim. Üniversiteden sonra iş bulacak kadar şanslıydım ama arkadaşlarımdan ve yabancılardan piyasanın ne kadar acımasız hale geldiğ...
Kariyer konusunda yardım
Herkese merhaba, Neredeyse 27 yaşındayım ve tıp fakültesindeki 6 yılımın 3. yılını yeni bitirdim. Zaten BMedSc (premed) derecem var ve tıbba saygı duysam da gerçek tutkumun kesin ve hes...
takaslarla ilgilenmiyorum
Merhaba Reddit! Hepinize biraz bilgi vermek için liseden hemen sonra Deniz Piyadeleri'ne katıldım. Uçak elektrikçisi oldum ve Deniz Piyadeleri'nden ayrıldıktan sonra yaklaşık dört yıl boyun...
I never cared about my career or adult life until I understood it was a smaller part of my larger narrative.
What do you *want* to do? Or *be*?
What kind of story do you want to tell at the end?
That’s extremely vague, but that’s a cool place to be in a way. Write about it, do some research. Finding something you *really* want to pursue can remove a lot of the noise of indecision.
You’re being really honest with yourself here, which already puts you ahead of where most people start. Feeling lost, anxious, or “behind” after what you’ve gone through is completely understandable, especially when school experiences left real scars. The good news is, there are ways to rebuild confidence and direction, one small step at a time.
Speaking as an assessment scientist (Ph.D. in I/O Psychology) who specializes in helping people find meaningful careers, I’d recommend starting with two things:
**1. Take a proper career test**
Not the cheesy “Which color are you?” kind! I mean a scientific one that actually helps identify your interests, needs, and personality fit with different careers. A few free and trustworthy ones (never ask for money, no ads, and no selling your data) are:
* Testerly Career Inventory: the most comprehensive and detailed. Covers interests, needs, and personality.
* O*NET Interest Profiler: from the U.S. Department of Labor.
* Careers.govt.nz: specifically for New Zealanders.
They won’t magically hand you “the answer,” but they can help you make evidence-based decisions and spark new ideas.
**2. Talk with a career guidance counselor**
They’re literally trained and certified to help you figure out healthy next steps. In NZ, you can contact Work and Income, Careers NZ, or even local polytechnics that offer free guidance sessions. No offence to Reddit, but a certified expert can give more helpful, personalized guidance by actually getting to know you and exploring your options with you.
A good career test and guidance counselor should make a world of difference in helping you identify small, healthy next steps. Often, the path becomes much clearer once you start to walk it.