Mobilya

Frank Castle her zaman amaçlı bir adamdı, ama bu gece görevi farklıydı. Mobilya olarak, suçluları cezalandırmadı – başkalarının kırdığı şeyi düzeltti. Şehrin kalbi dövüldü, insanları yoruldu ve umutları çırpındı. Frank gece yarısı sokaklarında dolaştı, araç kutusu omzunun üzerinden kaydı, gözler hırpalanmış kapağının ağzının altında keskin.

Telefonunda bir mesaj vızıldadı. Şehrin en genç ve en parlak hacker olan Mini’den geliyordu. “Frank, eski topluluk merkezinin ısıtması vuruldu. Çocuklar donuyor. Yardımcı olabilir misiniz?”

Tereddüt etmeden Frank, “Yolumda” diye yanıtladı.

Merkez karanlık ve soğuktu, köşelerde saran gölgeler. Mini onunla kapıda tanıştı, gözleri endişe ile. “Gücü yeniden yönlendirmeyi denedim, ama kızarmış.”

Frank kırık fırın tarafından diz çöktü, eller sabit. “Bunu birlikte düzeltelim.” Mini, telleri değiştirirken ve cıvataları sıkarken izleyerek aletler verdi. Sparks uçtu, ama Frank kaçmadı.

Yakında, fırın hayata kükredi, sıcaklık binaya yayıldı. Çocuklar tezahürat etti ve mini sırıttı. Sen gerçek bir kahramansın Frank.

Başını salladı, dudaklarına dokunan nadir bir gülümseme. “Hayır, Mini. Kahramanlar bir şeyler kırıyor. Onları düzeltiriz.”

Dawn şehrin üzerinde sürüklenirken, mobilya ve Mini ışığa yürüdüler, bir sonraki maceralarına – her seferinde bir onarım olan umuduna hazır.