McRib Sandviçi

Aldığım ilk sandviç çok lezzetliydi; keskin barbekü sosuyla kaplanmış, dilimlenmiş soğan ve ekşi turşularla dolu, hepsi de hoagie tarzı bir çörek üzerinde. Her ne kadar McRib’in gelişmişliği yüzünden sık sık kafam karışsa da, McDonald’s’ın, 14 cm’lik (5 1⁄2 inç) bir rulo üzerinde servis edilen yeniden yapılandırılmış domuz köftesi, barbekü sosu, soğan ve turşunun bildiğim herhangi bir sandviçle birlikte orada olduğu fikri beni hemen büyüledi.

Daha sonra teslim aldım ve hemen otoparka park ettim çünkü eve dönene kadar bekleyemeyeceğimi biliyordum, merak çok fazlaydı ve bunu sıcak bir şekilde deneyimlemek istiyordum.

Çantadan çıkardım, içeri giren uzun dikdörtgen kutuyu açtım ve tam bir rezalet, iğrenç bir şekilde değil ama tasarım gereği. Sanki ne tür bir kutsal olmayan, kirli, sefahate imza attığınızı size bildirmek için kutunun iç kenarına kasıtlı olarak barbekü sosu sürüyorlarmış gibi.

Çantayı kucağıma koydum, peçetelerin hazır olduğundan emin oldum ve yemeye başladım. Böyle bir şeyi yemek gerçekten tuhaf bir deneyim. zihninizde kaburga yemediğinizi biliyorsunuz, belli ki kaburga yemiyorsunuz. Kaburgalar nerede? Ama tadı güzel ve yine de devam ediyorsun. Yanlış hissettiriyor, gerçekten gerçekten yanlış hissettiriyor, ama durmuyorsun. Sanki soğan ve turşu, yemeğin tamamındaki başka hiçbir şeyin aslında tanımlanabilir bir içerik olmadığı gerçeğini telafi etmeye yetiyor. Hala o otoparkta tam olarak ne yediğim hakkında hiçbir fikrim yok. Gizemli, baştan çıkarıcı ve biraz da olsa tehlikeli hissettiriyor. Ama tadı tamam. Bunu bir daha yapıp yapamayacağımı bilmiyorum ama bunu bir kez bile deneyimleyemeyeceğimi hayal edemiyordum.