Ağustos 25, 2025
Büyük teknoloji kariyerimden dehşete kapılmış
Bir süredir bir Reddit görevi yapmayı düşünüyorum ama insanların durumum hakkında ne söyleyebilecekleri veya ne düşünebileceğinden korktum. Çok karışık hissettiğim noktaya geldi ve gerçekten başka bir çıkışım yok, bu yüzden sadece bu konuda yayınlayacağım.
San Francisco’da yaşayan 26 yaşında bir kadınım (büyük bir teknoloji, yazılım mühendisliği işi çalışıyor). Mezun olduktan yaklaşık 3.5 yıl önce SF’ye taşındım (daha önce tüm hayatım boyunca Kanada’da yaşıyordum).
Son 3,5 yıl mutlak bir bulanıklık gibi hissetti. Gerçekten teknoloji ve kurumsal Amerika’da çalışmaktan nefret ettiğimi düşünüyorum. Neden emin değilim ama bunu en ufak bir şekilde düşünmek beni kusmak istemiyor. Burada yaşadığım hayat hakkında her gün ağlıyorum çünkü olduğum kişiden çok kopuk geliyor. İnsanlarla şahsen çalışmak ve başkalarına yardım etmek istiyorum – ama sadece teknolojiye sabitlenmiş bir ton son derece hırslı insanla çevriliyim ve son birkaç yıldır çok yalnız, kayıp ve korktum. Sorun şu ki, burada hayatımda kesinlikle sıkışmış hissediyorum ve bir değişiklik yapmaktan çok korkuyorum. Uzun yıllar büyük bir teknoloji kariyerine doğru yaparak geçirdim ve Kanada’daki ailem benimle ve benim ile gurur duyuyor "başarılar". Ama boş, korkmuş, tatminsiz ve tuzağa düşmüş hissediyorum. Böyle bir hayatı sürdürecek kadar güçlü değilsem kafam karışıyor ve kendimi sadece bebek olduğumu düşünmeye devam ediyorum ve yoluma çıkan fırsatlar için yeterince minnettar değilim. Bu yüzden 3,5 yıldır buradayım – vücudum bir şey kapalı gibi geliyor ama bence çalışma haftası her geldiğinde aklım hayatta kalma modunda. Kimsenin sahip olduğu herhangi bir tavsiyeyi çok isterim.
Etiketler:
Try decentering your job. It’s a job – how you make money and nothing more. Once you’ve accomplished that, you can spend more time like others mentioned trying to find what makes you click – hanging with friends, hobbies, family, etc.
Unfortunately, being employed usually just sucks. And is supposed to be better than being unemployed, which, without money, sucks even more. A lot of people including myself when I was employed share your sentiments. But a lot of other avenues straight up suck worse, and the job market has been getting worse and worse for the past few years.
All I can say is… maybe try volunteering more, apply for jobs at nonprofits that really align with your values, build your network or just try to make friends with people that do other things and see if you can help them in the future.
The world is a rough place. I hope you can try to make it a little more manageable for yourself day by day.
I think if I were in you’re position I’d try to focus on other aspects of my life outside of work like going out with friends, spending time on my favorite hobbies, maybe even volunteering in something meaningful?
Do you “switch off” daily and on the weekends after finishing your work? Separating your life and your work is important because work is only a fraction of your life’.
Damn i’m currently a CS student at Canadian uni yearning to be in your shoes rn lol.
You could change careers and do what you like. You said you like helping others, medical field is always hiring
I gotta say that I’m in a similar position. People say that it’s just a job, but it’s something that you do for decades, and takes up half your waking hours. If it’s not fulfilling, it can kill you from the inside.
Right now, I’m trying to focus on living with purpose, which is related helping people on a more personal level, and becoming financially stable. I’m gonna leave a lot behind to try and pursue this purpose, but I’m trusting that I’ll figure it out. I get paralyzed by the logic of this decision. The time “wasted” by choosing to pursue something else, the fact that I’ll be entering an unfamiliar field of work I may be less proficient in, etc. But I’m going in with my purpose first, and logic second. I’m gonna let logic form around the path I want to take, instead of it being the sole thing that shapes/determines it. I’ll try to “figure it out”.
Anyway, that’s my perspective, from some random going through his quarter life crisis. Just know that you aren’t alone, and there’s many people going through it as well. There’s this guy who has an instagram account, jimruitang who seemingly went through what you’re going through, and I personally found his content insightful.
Please anyone 🙁
feel the exact same 🙁