abiciim biraz arpa alabilir miyim?

Domuz 1: Abicim, biraz arpa alabilir miyim?

Domuz 2: Nayır.

Domuz 1: Açlıktan öleceğim abicim!

Domuz 2: Bilmukabele, kardeşçiğim. Uzun cılız figür arpaları bana attı! Bana! Kardeşçiğim. Benden hoşlanmaya başladıklarını düşünüyorum.

Domuz 1: Hayır abiciÄŸim! Bu duruma daha önce ÅŸahit olum! Birçok ÅŸeye ÅŸahit oldum… Uzun cılız figürlerin ÅŸafağın ötesine gitmek için bindiÄŸi kükreyen canavarlardan tut bir diÄŸeri derin uykuya daldığında ne kadar içli aÄŸladıklarına kadar. Ve bu tecrübelerimden öğrendiÄŸim bir diÄŸer ÅŸey içimizden birine fazladan arpa verdikten sonra götürecekleri yer… dönüşü olmayan kulübe… O kulübede başına berbat ÅŸeyler gelecek abiciÄŸim!

Domuz 2: NALAN SÖYLÜYORSUN! O kulübe, seçilmiş olanlarımızın, uzun cılız ilahlarımızla yemek yediği yer! Ahmağın tekisin kardeşçiğim. Ve bu gerici fikirlerinle çamurun içinde kalacaksın.

Domuz 1: Hayır abiciğim! Bana inanmak zorundasın! Benle paylaş arpaları ki, uzun cılız figürlerin arzuladığı kalınlığa ulaşma! Hayatını bağışlarlar abiciğim.

Domuz 2: AHA! Demek en başından beri arpalarımı çalmak için geliÅŸtirdiÄŸin bir palavraydı bu. Cidden iÄŸrençsin kardeşçiÄŸim… Yalanlarına bir kez daha inanmiciÄŸim.