Hayatım sürekli bir psikolojik acı

Merhaba, ben bir erkek, 22, 5 yıl mimarlık eğitimi alıyorum, hala bir y var, 9-5 küçük bir firmada çalışıyor.

Hayatım sürekli bir acı, sadece 14-15 yaşından beri cehennemde yaşadığımı fark ettim, çünkü beynim hayatı düşünmeye başladım.

Bir çocuk olduğum için, her zaman bir şeyler hakkında düşünmek, hayat ve gelecek hakkında hayal etmek için bu açlığa sahip olduğum için, geçtiğinde, bu hayallerin çoğunun kaybolduğunu görüyorum, hiçbir şeyden zevk alamıyorum, beynim başaramadığım şeyler için aç ve bu şeyleri başaramamak beni acı çekiyor ve bile bir şey başarabilsem bile, başarı hissediyorum.

Yaklaşık bir hafta önce, kendimi ikna ederek buna son vermeye karar verdim. "Hiçbir şeye ihtiyacım yok"bu yüzden her gün uyanıyordum yüksek sesle " Hiçbir şeye ihtiyacım yok" Çalışmaya başlayana kadar, birkaç gün boyunca baskıyı hafifletene kadar, ama beynim daha da zorlaştıktan hemen sonra, her zaman günlük rüyayı planlamayı planlıyordu, ama şimdi, hiçbir şeyim yok ve bu boşluğu dolduracak hiçbir şeyim yok, şimdi bile bir şey isteyemiyorum, gündüz hayalleri hakkında bir şeyleri hayal bile edemiyorum, sanki nasıl bittiğimi bilmiyorum ve nasıl olduğunu bilmiyorum.

Bu noktada her şey donuk görünüyor, hayat anlamını kaybetti.

Sanırım bir tutkuya ihtiyacım var, yarın yapmak için uyanmak istememi sağlayan bir şey.