Ne yapacağından emin değilim.

Planım, 2019’da ABD’deki üniversiteden mezun olduktan sonra doğrudan tıp fakültesine gitmekti. Ancak, eve döndüğümde, ailem ciddi finansal sorunlarla karşı karşıya kalıyordu, bu yüzden klinik deneyim kazanmak ve finansal olarak yardım etmek için hafıza bakımında yardımlı yaşamda çalışmaya başladım.

Kısa bir süre sonra, babama pulmoner fibroz teşhisi kondu – ölüme kadar acımasız öksürmeye neden olan yıkıcı bir hastalık. İki yıl boyunca ona baktım, elimden geldiğince yardım ettim ve bazı ilaç maliyetlerini karşıladım. Bu süre zarfında, bir nimet olan bir oftalmoloji kliniğinde çalışmaya başladığım için şanslıydım.

Babamın hastalığıyla başa çıkarken aile çatışmalarıyla da karşılaştım. Babam cenaze töreni olmadan kremasyon talep etmişti ve ailenin tarafı aynı fikirde değil, sonuçta benimle ve annemle iletişimi kesti. Geçtikten sonra yas tutan annemi duygusal olarak destekledim, hareket etmesine yardımcı oldum ve finansal olarak yardım etmeye devam ettim.

Şimdi, tıp fakültesine yönelik son adımım MCAT’ı atmak. 28 yaşına girdim, yani muhtemelen 29 veya 30’da tıp fakültesine başlayacağım. Sık sık çok yaşlı olduğumu, geride kaldığımı ve başarısız olduğumu hissediyorum. Lisans dereceme rağmen hiç çıkmadım, üniversite eğitimi alan bir seviyede hiç işim olmadı ve derinden doktor olmak istiyorum, ancak bu rüyayı bir aileye sahip olmakla dengelemekten endişeleniyorum. İleri yolumun hala mümkün olup olmadığını görmek için mücadele ediyorum.