Kasım 29, 2025
bir yüksek lisans okulu daha çeyrek yaşam krizini körükledi
i (m22) yakın zamanda baharda mezun oldum ve sosyal hizmet için doğrudan yüksek lisansa gittim. Bunun benim tutkum olduğunu sanıyordum ama korkunç (ücretsiz) staj deneyimi ve dağınık ve işe yaramaz hissettiren dersler sayesinde bundan aslında nefret ettiğimi ve ciddi olarak okulu bırakmayı düşündüğümü fark ettim.
sorun şu ki o zaman işe yaramaz bir psikiyatri lisans diplomasına sahip olacağım ve gelecekte nereye gideceğime dair hiçbir planım olmayacak. Kelimenin tam anlamıyla hafta sonları eğlenmek için hayatımın 40 saatini feda etmeye benzemeyen hiçbir çalışma alanı yok. şu anda ailemle yaşıyorum ve neredeyse hiçbir birikimim yok çünkü tam zamanlı okul ve staj bana iş için çok az zaman bırakıyor. Eğer deneseydim muhtemelen işe yarayabilirdi ama inanılmaz derecede tembelim ve akıl sağlığım tüm zamanların en düşük seviyesinde.
Geçenlerde lisans diploması almış bir arkadaşımla takıldım ve öğrenci kredilerini ödeyecek kadar kazandığını hazırlıksızca söyledim. ve burada zaten sevmediğim ve neredeyse hiçbir getirisi olmayan bir kariyer alanına girmek için (devlet harçlarıyla birlikte) on binlerce dolar daha borç alıyorum. Doğrusunu söylemek gerekirse parayı ya da başarıyı umursamıyorum ya da "kendimden bir şeyler yapmak" çünkü ben "yetenekli çocuk" en iyi 10 üniversiteden birine girdim ve bu başarının bana kazandırdığı tek şey meteliksiz ve perişan olmak oldu.
Şimdilik okulu bırakıp taşınmama izin verecek bir iş bulma fikri cazip geliyor, ama gerçekten beni herhangi bir şey yapmaktan alıkoyan korkunç bir sosyal kaygım var. Ailemle okulu bırakma konusunda konuştum ve onlar buna çok karşı oldukları için bu alanda pek destekleri yok.
benim de şu anda 4 arkadaşım var ve yeni ayrıldım. eğer başka insanlar ilişki kurabilir ve bunu aşabilirse tavsiyeyi çok isterim çünkü geleceğe dair pek umudum yok.
Etiketler:
3 Yorum
Yorum Yaz
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
explore other master’s options. I spent one year burning through an IT master’s program and switched fields entirely. I was able to get into the industry pretty easily and it ended up being one of the best decisions I ever made.
22 is pretty young. You definitely have time to try out a couple of things.
The truth is everyone has to contribute to society. Most people don’t grow up wanting to go down into the sewer, or work outside 8 hours a day in freezing cold or scorching hot weather, or deal with screaming autistic children. But we need people to do those jobs, some are easier than others, some are more rewarding in virtue while others for intellectual stimulation. 40 hours a week working isn’t hell on earth, we should be so lucky compared to what our ancestors dealt with.
You need to find a job that balances all of your wants. No job is perfect. You won’t get paid a lot of money for something easy. That’s just life
I’m also thinking of doing a masters in social work but hearing all the horror stories is making me stir away from that decision. I also have a psych degree and it has been useless for me. Not much advise but I wish you good luck