İleriye dönük olarak ne yapmam gerektiği konusunda tavsiye istiyorum.

Tamam, 22 yaşındayım, şu anda bir bakkalda yemek servisinde çalışıyorum ve ailemle birlikte yaşıyorum. Bundan o kadar nefret ediyorum ki buradan olabildiğince çabuk çıkmam gerekiyor ama aslında kendimle ne yapmak istediğimi bilmiyorum.

Psikoloğum “bazen insanlar geçinmek için nefret ettikleri işlerde çalışıyorlar” diyor ama dürüst olmak gerekirse o noktada her gün mutsuz olmaktansa ölmeyi tercih ederim. Terapistim “Taşınmak için yeterli paran olana kadar şimdilik buna katlanmak zorundasın” diyor ama ben taşındıktan sonra ne olacak? En azından ailemden uzakta olacağım ama yine de her sabah kalkmak için bir nedenim yok.

Liseden sonra bir kozmoloji okuluna gittim ve çeşitli güzellik salonlarında çalışarak hayatımdaki en kötü deneyimlerden bazılarını yaşadım. Artık ailem bana saçlarını kestirmeye çalıştığında hıçkırarak ağladığım bir noktaya geldim. Bu yüzden hayatımdaki herkesin beni devam etmeye zorlamasına rağmen bu alanda devam edebileceğimi gerçekten düşünmüyorum.

Hayalim her zaman bir tür sanatçı olmaktı. Dijital çizim yapmayı ve illüstrasyon yapmayı seviyorum. Ancak yeterince tutarlı değilim ve becerim en iyi ihtimalle orta düzeydedir. Ne kadar sevmeme rağmen gerçekten özel bir şey değilim. Büyük şirketlerin ve kongre masalarının sipariş ettiği serbest bir illüstratör olmayı hayal ettim. Gerçekten saçma bir rüya.

Bileklerim karpal tünel ve tendinit nedeniyle çok ağrıyor ama çok genç olduğum için hiçbir doktor bana yardım etmiyor. Ayrıca her fırsatta kendimi sabote ediyorum. Sürekli hesap değiştiriyorum ya da hiç paylaşım yapmıyorum. Ayrıca hiçbir zaman tek bir projenin tamamlanmasına odaklanamam. Gerçekten hiç odaklanamıyorum. Hızlı çizersem boktan çizerim, yavaş çizersem gurur duyacağım bir şey yapabilirim ama bu bir yıl sürebilir. Hiçbir zaman sanatçı olamayacağım. Neden kendimi bu lanet fantezilerle kandırıyorum ki?

Ayrıca bir noktada gerçekten hayvanlarla çalışmak istedim. Dürüst olmak gerekirse, neden bu eski paradokstan başka bir şey yapmadığımı bilmiyorum: “deneyim elde etmek için deneyime ihtiyacınız var”. Ayrıca hayvanların acısını veya ölümünü kaldırabilir miyim, bilmiyorum.

Ayrıca çok zeki de değilim, bu yüzden Sanat veya Deniz Biyolojisi diploması kağıt üzerinde iyi görünse de muhtemelen yine de başarısız olurdum. Üstelik hala okuldan öğrenci kredisi ödüyorum ve asgari ücret kazandığım için daha fazla borcu kaldırabileceğimi düşünmüyorum.

Hayatımla ne yapacağım? Nereden başlayacağım?

Etiketler:

1 Yorum

  1. not-your-type-
    Kasım 21, 2025 - 5:51 am

    Yo girl, real talk ,nobody’s life is perfect. Everyone has breakdowns, messed-up thoughts, selfish moments, and dreams they’re scared to admit out loud. You’re not dramatic, you’re just overwhelmed. Your dream of being an artist isn’t silly at all, but right now you’re trying to solve twenty problems in one breath and your brain is short-circuiting. Moving out sounds like “freedom,” but honestly it’ll smack you with rent, bills, cooking, loneliness, and stress you’re not ready for yet , it’s way harder out there than people pretend. You already have a psychologist, which means you’re dealing with real emotional weight, so give yourself grace. Focus on one thing at a time, pay your loans slowly, stop letting people pressure you into cutting hair when it hurts you, take care of your wrists, and stop calling yourself dumb , you’ve survived way more than you give yourself credit for. You don’t need to have your whole life figured out at 22. Just stabilize, heal, and get financially steady first. The world isn’t sunshine and Starbucks, it’s brutal af, and going out there without a plan will give you 100 new problems. Slow down, breathe, handle things step by step , you’ll figure out your path, but you can’t do it while you’re drowning.

    0

Yorum Yaz

9898 Toplam Flood
13352 Toplam Yorum
8670 Toplam Üye
45 Son 24 Saatte Flood

Kod e‑postana gönderildi. (24 saat geçerli)