Yaşlanmanın ve bir kariyer bulmanın varoluşsal korkusuyla nasıl başa çıkıyorsunuz?
Kulağa biraz dramatik geldiğimin farkındayım ama gelecek ay 25 yaşına giriyorum ve sıradan bir şekilde çıldırıyorum çünkü hiçbir planım yok, kelimenin tam anlamıyla yok. Param yok, ne yapmak istediğime dair hiçbir fikrim yok ve ne zaman ilgimi çekebilecek bir şey bulduğumu düşünsem, güvensizlik/yeterince iyi hissetmeme/bunun bana hayatta kalmama yetecek kadar para kazandırmayacağı endişesi nedeniyle ilk engelde duruyorum.
Son zamanlarda çok fazla endişe ve depresyonla mücadele ediyorum ve bu elbette yardımcı olmuyor ve bundan gerçekten utanıyorum çünkü arkadaşlarımın çoğu yavaş yavaş kariyer planları yapmaya ve birikim yapmaya başladı ve ben de kendimi toparlayamıyorum. Birisi ne yapacağını nasıl anlayabilir? Kendimi çok sıkışmış hissediyorum
Etiketler:
Benzer İçerikler
9 gün sonra 22(F) yaşına gireceğim...
Kendimi bildim bileli ruh sağlığımla mücadele ettim.. Kendime yardımcı olmak ve bu duyguyu ortadan kaldırmak için ne yapacağımı bilmiyorum. Hiç sosyal hayatım yok. 16 yaşımdan beri ya...
Kaybolmuş hissediyorum ve sonraki adımları nasıl planlay...
Bazı kişisel ayrıntılar - 26F yaşındayım, üniversiteden sonraki ilk işimde 5 yıldır insan araştırmalarında çalışıyorum. Compsci ve psikolojiye odaklanan sinirbilim derecesi ile mezun...
Ustanın önerileri?
Ekonomi ve Bilişsel Bilimler alanında lisans derecem var. Kariyerimin çok başındayım ve stajyerlik konusunda güçlü bir yüksek lisans programı istiyorum. Önerdiğiniz alan veya program var ...
Tıp işleri
Merhaba, yakın zamanda CNA kursunu geçtim ve bazı işlerim var ancak bunu yalnızca deneyim olarak kullanmak istiyorum. Daha önce gerçekten hemşirelik yapmayı ve sonunda bir CRNA olmayı düş...
33 milyon yaşındayım ve 16 yaşımdan beri ED ile yaşıy...
Herkese merhaba, 33 yaşında bir erkeğim ve 16 yaşımdan beri erektil disfonksiyonla yaşıyorum. Bu sadece fiziksel olarak değil duygusal ve sosyal olarak da hayatımın her alanını etkileyen b...
Sağlık mı mühendislik mi?
29 ay üniversiteyi tarih bölümünden dereceyle bitirdim ve Asya'da bir esl öğretmeni olmak istediğimi sanıyordum ama şimdi fark ediyorum ki bu hayatta nasıl daha fazla para kazanacağımı bu...
Merhaba
Merhaba, Hikayemi paylaşmak istiyorum. 33 yaşındayım ve fırsatların çok kısıtlı olduğu bir adadaki küçük bir kasabada yaşıyorum. Büyürken hayat zordu; öncelikle parasızlık, geni...
500$ Aylık Gelir
Arkadaşlar geleceğimi etkileyen bir hikayeyi paylaşmak istiyorum. Eşim ve çocuklarım olduğu için çok çalışmak zorundaydım. İş yerinde her gün ailemin geçimini sağlamak için nasıl d...
ISO kariyer değişikliği tavsiyesi - otistik ve 34M
Son beş yıldır çok küçük bir firmada imalat/montajda çalışıyordum ve işimden gerçekten keyif alıyordum. Bu roldeki tek kişi benim ve zaman çizelgelerini koordine etme dışında başka...
Suçluluk duygusu nasıl durdurulur?
25 yaşındayım ve bu yıl zihinsel olarak gerçekten bir suçluluk/utanç sarmalına saplandım ve kendimi bundan kurtaramıyorum. Doğduğumdan beri bana bok çuvalları verildi ama her iki kardeş...
4 Yorum
Yorum Yaz Yanıtı iptal et
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
My brothers your age and I recently asked him the same question. He said he has a “why”…it gets him out of bed in the morning. He has a passion for teaching and he’s worked his ass off to get his degree. Also, get a therapist. You don’t have to do this alone and sometimes the first step is therapy and medication before you can even meet a goal. Tbh, my career kinda found me but I’m probably going to switch someday and I have the same worries as you, but he inspires me. And I’m in therapy, that helps too.
Tip from a 30 y/o man. Just. Keep. Moving. Even those people that seem like they “got it figured out” could easily have their plans go to shit. Nobody is expecting you to be on some sort of timeline. Everyone’s path is unique. You can still find love. Still find new things. Still try new things. Just don’t stop. Blue Octobers song “Jump Rope” baby. Go bop that shit
I just turned 25 and i’m in the same boat. You just have to nut up, put your phone down and start doing stuff. I’m a little different because I have some savings but open a roth, start job seeking, stop spending your money until you have savings, and get out there. I’ve found that the more research I do, and the more I physically experience things, the better I feel about aging and my career. It’s all in the mindset.
Doing something, anything, can be helpful in figuring out what you want to do. Because you’ll start doing it and realize the parts you like and dislike. Now you have something to work with: trying to find something that maximizes the things you like and minimizes the things you don’t. You’ll likely need to go through several different jobs to even find some aspect of one that you like. Remember that trying out a career path isn’t like getting a tattoo. You’re young enough to make even multiple career shifts before you settle on a path. So roll the dice, pick a lane, and just move forward.
Also, pretty much everyone sucks at everything the first time they do it. You’re not alone in feeling discouraged. If it’s something worth doing, you’re going to have to work at it for a while. It sounds like maybe you didn’t have the opportunity to try anything difficult growing up. Once you decide to be persistent and get good at your first difficult thing, you’ll realize how the world works and will be less timid trying new things.