Hayat bir kabusa dönüştü. Oğlumu tekrar nasıl görebilirim?

Herkese merhaba, 34 yaşında bir erkeğim ve şimdiye kadarki en düşük noktada olduğumu düşünürsek şu anda hayatımı nereye yönlendirmem gerektiği konusunda tavsiye arıyorum.

Doğu Avrupalıyım ve 18 yaşımdayken 2 ay öncesine kadar yaşadığım İspanya’ya göç ettim. 8 yıl boyunca biriyle birlikteydim ama düğünden kısa bir süre sonra beni aldattı ve oğlumu da yanına alarak gitti.

Kısa süre sonra haplar ve içkiyle baş etmeye çalışarak yalnızlaştım. Çocuğun nafakasını düzenli olarak ödüyordum ve onu her hafta görüyordum. Her şey göz önüne alındığında, bana ne kadar yanlış yapmış olsa da, onunla bir tür normal ilişki sürdürmeye çalıştım ve bu bir süre işe yaradı. Yeni erkeğiyle övünürken, arkasında bıraktığı faturalar ve borçlar arasında boğulduğumu görmek zorunda kaldım.

Bu benim için sorun değildi ama kızgın da değildim. Oğlumu görebiliyordum ve bu benim için dünyalara bedeldi. Ama tam da hapları ve içkiyi arkamda bıraktığımı düşünürsek, daha aşağıya inemeyeceğimi düşünürken, hayattaki en kötü anınız için kahrolası bir bodrum katı olduğunu öğrendim. Hem işimi hem de kiralık evimi aynı anda kaybettim, İspanya’da ne birikimim ne de ailem vardı. Temelde ya bir serseri olmak ya da yaklaşık 16 yıl sonra annemin Doğu Avrupa’daki evine dönmekti. Ve çocuğumun beni bu şekilde görmesine izin vermeyi planlamıyordum.

Hayat acı veriyor sanırım. Artık günler gri, buraya ait olmadığımı ve kimseyi tanımıyormuşum gibi hissediyorum. Sorun değil ama oğlumu o kadar özlüyorum ki bazen aklıma karanlık düşünceler geliyor. Çocuğuma İspanya’ya nasıl döneceğim, ödenmemiş 7 bin borcun bana ne yapacağı, buradan nereye gitmem gerektiği ve şimdiye kadar hissettiğim en çılgın acıyla nasıl başa çıkacağım konusunda bazı tavsiyeler duymak istiyorum: Çocuğunuzun yanında olamamak ve kendimi başarısız hissediyorum.

Belki birileri Avrupa’nın herhangi bir yerinde vasıfsız bir iş olduğunu biliyorsa, sonunda çocuğumu görmek için para kazanmak amacıyla günde 14 çalışmaya hazır olurdum.

Benzer bir şeyi yaşayan ve bunu başaran bir veya iki kişinin hikayesini duymak da çok yardımcı olacaktır.

Teşekkür ederim.