Seçeneklerin dışındayım (26F)
Uzun lafın kısası, 2021’de (ÅŸimdi 26 yaşındayım) çok iyi notlarla iyi bir üniversiteden mezun oldum. Dünyanın tepesindeydim ve doktor olacağımı düşündüm. Bunu bıraktım ve bir kariyerde birçok baÅŸarısız baÅŸlangıç ​​ve beni neredeyse öldüren ciddi bir akıl saÄŸlığı krizinde döndüm. Bu yıl ilacı yeniden ziyaret ettim ama bunun için yeterince akıllıca kesmediÄŸimi veya akıllı olmadığımı fark ettim. Tıbbı üzüp kederli olup olmadığımı ya da sadece hayatımın bir kez amacı ya da yönü olduÄŸu hissini kederlediÄŸimi bilmiyorum. Kendimi çok kayıp ve yalnız hissediyorum. Tüm akranlarım hayatta önümde stratosfer. İçtenlikle seçeneklerin dışında olduÄŸumu hissediyor ve asla gerçek mutluluÄŸu ya da herhangi bir baÅŸarı veya tatmin gibi bir benzerlik yaÅŸamayacağımdan gerçekten korkuyorum. Bu hafta sonu yataktan kalkmadım. Bir terapistim ve psikiyatristim var ama hiçbir ÅŸey beceriksiz olduÄŸum gerçeÄŸini deÄŸiÅŸtirmiyor gibi görünüyor. Burada ne sorduÄŸumu gerçekten bilmiyorum, sanırım sadece birinin anlayacağı umuduyla havalanıyorum.
Etiketler:
I feel this
Typical quarter-life crisis, happens to lots of people. Most people make future plans that don’t come to fruition, this is no reason to lament. Use this feeling to move forward, don’t mourn the loss of that which never was. You’re only 26, you’ve barely begun adulthood. This is not the end, it’s only the beginning.
There are plenty of other medical fields you could go into that aren’t medicine. What else are you interested in?