Üniversiteye gittiğime pişman oldum.
27 yaşındayım. 2026 baharında mezun olacağım. Staj tecrübem yok (staj bulamadım) ve tam anlamıyla beyaz yakalı durgunluğunda mezun olacağım. Yani 28 yaşında olacağım ve sonu olmayan işler dışında hiçbir şeyim olmayacak. Küçük kardeşim ve en yakın arkadaşım inşaatta çalışıyorlar ve güzel şeyleri var. Normal çalışan ve yeni bir araba gibi, kendi dairelerinin masraflarını kendileri karşılayabilirler. 4 yıldır meteliksiz olduğumu ve bu fedakarlığa değmeyeceğini bildiğim için gerçekten kendime kızıyorum.
Etiketler:
Benzer İçerikler
20'li yaşların ortasında, kariyer arıyor
Üniversiteden 4 yıl önce iletişim diplomasıyla mezun oldum ve bundan sonra ne yapacağımı bilmiyorum. Kısa bir süre reklamcılıkta çalışmayı denedim, ancak inanılmaz derecede sıkıcıy...
Verimsiz olduÄŸumu hissetmeden rahatlamak istiyorum.
Çalışmak zorunda olmadığım günlerde üniversite derslerinden sonra dinlenmek istiyorum ama zihnim bana sürekli dışarı çıkıp para kazanmak için ek bir uğraş bulmamı söylüyor. Bu ben...
Dikkatim dağıldı.
Yaşımı yaÅŸamıyorum. Bunu yapmanın bir yoluna ihtiyacım var. Bu vahÅŸi. Benim karakterim yalnızlığa alışkındır. Bence çok tatlı ama yanılıyorum. Kendimi kutsanmış, lanetlenmiÅŸ ve Å...
Bu hafta sonu 28 yaşına giriyorum. Bilgisiz olmaya geri dÃ...
Temel olarak, fakir ve zor durumdaki ebeveynlerle büyüdüm. Hâlâ evimde yaşıyorum, ancak bu bana iş ve finansal güvenliği garanti edecek derece yollarını seçmemin bir başka nedeni de bu, ...
Yüksek lisans programımı zar zor geçiyorum ve okulu bır...
25F burada, önemliyse. Mezun olmam için sadece iki dersim kaldı. Lisansımı geçen yıl bitirmem gerekiyordu ama bipolar bozukluk teşhisi kondu ve bir yıl izin almam gerekti. Derslerden birind...
Bilgisayar Bilimleri/BT işleri mevcut olmadığından, temb...
Başlığın da belirttiği gibi, çoğumuz içedönük erkekler sadece CS'yi seçmiş gibiyiz, çünkü insanlarla değil bilgisayarla konuşuyoruz, ancak bu pazar pişmiş olduğuna göre benim gibi...
Sizin için bir geleceğin var olmadığını, uzun süre ha...
17 yaşımdan sonra yaşayacağımı düşünmemiştim ama hayatta kaldım ve şimdi zaten 24 yaşıma girdim. İlaçlar yardımcı oluyor ve sürekli depresyona girmiyorum ama dünyayı terk edeceği...
23F, boşver deyip tamamen farklı bir yola mı gitmeliyim?
Merhaba, BaÄŸlam açısından, son bir buçuk yıldır okulda AÄŸ Sistemleri Yönetimi (bilgisayar bilimi) alanında önlisans derecesi almak üzereyim. Kurs çalışmalarımdan gerçekten keyif aldÄ...
33 yaşında inşaat mühendisliği kariyerim çöktü ve ya...
10 yıldır özellikle ulaşım projeleri tasarlayan bir inÅŸaat mühendisiyim. Kariyerim boyunca topallayarak ilerledim ama ÅŸimdi resmen kaza yaptım ve yandım. Büyük ve küçük organizasyonlarÄ...
27M'nin hayatımla ne yapacağım konusunda rehberliğe...
Mezuniyetimi önce BBA'da yaptım, ardından 1. sınıfta okulu bıraktım. Daha sonra bir yıl ara verip uzaktan eğitim üniversitesinde BCA (sıfır kodlama becerisi) bölümünden mezun oldu. Mezu...
4 Yorum
Yorum Yaz Yanıtı iptal et
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.

Lol I’m doing my second degree and looking to pick up an automotive job bc at least that’ll always be needed and I’m a car person to begin with
What if the path isn’t expecting a job out of college, but that the college is a placement at a starting line through a jungle, and you have a tiny switchblade?
To one side of you, your fellow college students all with the same dense mass of trees and bush. To the other, well-worn paths others have taken, but the paths ended in sudden unclimbable cliffs, so they are coming back to the bush to “start again”, some with the same switchblades, some with longknives (experience). Nothing longer than that though.
Knowing you have to cut your own path, but college gave you the blade to cut it, and a starting point that is considered a worthy one. Will you cut your way over to your friend’s paths immediately? Or will you slash your way, stick by stick, through to something different – possibly to even better success than your friends? Or perhaps both – gaining skills on their path before going back to your own?
I regret not going to college. Maybe I’d still have my hearing. It’s weird how our journeys can be so different. But I also feel like a lot of things boil down to luck and being in the right space.
What was your major?