Eylül 13, 2025
Tüm hayat oyunumu boşa harcamaktan nefret ediyorum, ama diğer her şey anlamsız görünüyor
Ben (29 m) günde yaklaşık 3-4 saat oyun oynamaya başladım ve tüm boş zamanlarımı bir kişi olarak büyümeme veya zavallı koşullarımı değiştirmeme asla yardımcı olmayacak anlamsız bir saptırma konusunda muazzam bir suçluluk hissetmesine rağmen, yine de oyun oynamayı düşünebileceğim diğer tüm yararlı veya üretken hobilere tercih ediyorum.
Örneğin, piyano veya gitar çalmak için oturmak rahatlatıcıdır, ancak parmaklarım ağrılı veya uyuşmuş olana kadar Isaac’ın bağlanmasını oynamaktan çok daha az uyarıcıdır ve 2-3 yıl bir müzik aletine yatırım yapsam bile, oyunum hala en iyi şekilde geçebilir; “Yeteneğimden” anlamlı bir şekilde para kazanamam, bu yüzden ellerimle açıklanamayan hoş bir sesler üretme yeteneğime rağmen hala işe yaramazdım.
Eğer tekrar İspanyolca veya Arapça almaya çalışsaydım, en iyi durum senaryosu, her iki dilde Tommy Wiseau gibi ses çıkarmayı ve Amerika’daki çoğu sabırsız yabancının zaten benimle İngilizce kullanmasını gerektiren üç ya da dört yıllık tutarlı uygulamada pasif olacağım. Hala işe yaramaz olurdum, aynı çıkmaz işi bir bakkalda çalıştırırdım ve daha hafif, çoğunlukla tanınabilir bir şekilde başka bir dili nasıl kasaplayacağımı öğrensem bile, düşük maliyetli bir dairede emekli ebeveynlerimle yaşıyordum.
Eğer yazmaya başlarsam, o zaman iyi yazmak için aylar veya yıllar süren tutarlı çaba gerektirir ve gerçekçi bir şekilde, para ödese çok fazla kazanmazdım; Muhtemelen hayatım boyunca bir sonraki Stephen King veya JK Rowling olmayacağım ve açıkçası, ölümden sonra beni tanıyan bir mucize olurdu. İstihbarat veya içgörü almak için bir sürü sürdürülmeyen uzun kelimeyi bir araya getirebilsem bile, hala işe yaramaz olurdum.
Elimi programlamada denersem, akıl almaz derecede sıkıcı bulduğum bir faaliyette yetkin olmak için iki ya da üç yıl yatırım yapmalıydım ve yine de AI hakim teknoloji endüstrisinde üniversitesinin bilgisayar bilimi programından ayrılan kendi kendini yetiştirmiş bir programcı olarak iş bulmakta zorlanırdım; “Hello World” yazdırmak için bir bilgisayara gibberish yazabilsem bile hala işe yaramaz olurum.
Çocukluğumu üç ya da dört yıl boyunca çizme sevgimi yeniden canlandırdıysam ve honladıysam, muhtemelen on iki yaşında bir çocuk gibi çizerdim ve sanatım bir şekilde sergileyecek kadar iyi olsa bile, hala nasıl para kazanacağımı bilemezdim; Dijital bir tuval üzerine küçük resimler çizme ustalaşma rağmen hala işe yaramazdım.
Düşünebileceğim tek uzak anlamlı aktiviteler bisiklete binmek ve kilo kaldırma, çünkü en azından kendimi formda tutuyorum, ancak şeylerin büyük şemasında, hayatta hiçbir yetenek veya amacı olmayan kaslı bir moron, zayıf, şişman ve yerleşik olanı, toplum için neden yorgun, kan damgası gözlerini tutarken tüm gün yatakta çürümez, bu da yorgun, kanlı gözleri bu gözleri bu gözleri bu şekilde tutmuyor? En azından, düzenli egzersiz, iktidarsız bir öfke ve değersizlik duygularını körfezde tutar. Çok kötü, vücudumu hareket ettirmek için çıkmaz “işimden” çok boşaldım ve bitkin düştüm.
Tüm kalbimle oyun yapmaktan nefret ediyorum, ama hayatımdaki diğer her şey oyun kadar anlamsız olduğundan, neden açlıktan ölme kalıntılarını keşfetmek için başka bir ayını boşa harcamam?
Düzenleme: Kimsenin balonunu patlatmak veya az önce aşağıladığım faaliyetlerden herhangi biriyle kendilerini iyileştirmelerini önlemek istemiyorum. Ne olursa olsun, kendi hayatını sevinç ve amacınızı veren bir şey üzerinde çalışmak takdire şayan ve içtenlikle, hayatlarını iyileştirmek için çabalayan iyi insanların, kötümserliğime rağmen devam edeceğini umuyorum. Keşke, sadece yeme, uyku, çalışmanın ve yavaş ve her zaman hiçbir şeye dönüşecek içi boş, hayvansal bir varlığın bir parçası olarak oynamanın aksine yaşamak ve çabalamak için bir nedenim olsaydı. Çabalarımda anlam ve amaç bulmak istiyorum, ama yapamam.
Etiketler:
Watch Dr K
You say your job is terrible, and listed a bunch of stuff that in a couple years wouldnt do anything to vhange your life. If anything, I’d suggest you spent 2-3 years in community college, you might be able to get a technical degree or certification to get yourself out of a crap job. Then you’d have more time for other things, working out, finding a partner, your hobbies.
Ultimately I understand your apathy. In the end, yes, we are all going to die, as did billions of people before us. But do you want that existence to be a misery, or do you want to be happy? I think you’d want option #2, even if you dont see a path to get there.
I’ll try and appeal to your practicality first and say getting a technical degree would probably be your best choice. Ultimately, in 3 years, you will be 3 years older no matter what. In 3 years you’ll look back on yourself and see what progress or lack thereof you’ve made. Whether that progress is another 3000 hours in isaac (i love that game, too) or a higher paying job with better hours. A fit body that will most importantly make you think better of yourself.
After that point you can (if thats what you want) maybe try and find a partner, or maybe you’ll find one on your journey. The point is yeah, its gonna be freaking hard but in 2-3 years from now, just 2 to 3 years, you can look back on yourself and see all the progress you’ve made. I think you’ll be also a hundred times more confident in yourself, too.
Hey man, I think youre in a pit of what’s probably depression and apathy, but I know you’ve got it in you to make things better for yourself. You might say you’ll be a muscle bound idiot in 3 years but no, you’ll just be someone more fit. And maybe someone with a better job, too. And in 6 years who knows the possibilities. Money, fitness, love. But it won’t happen with just playing games. I know the argument against it is that it wont happen anyways. But it will, and you absolutely can start working towards something better today.
Start with a better job, to free up more of your time and give you more flexibility. Ultimately, in 3 years from now you’ll be 3 years older no matter what, but hopefully you’ll look back and be real damn proud, and have something to live for.
Eh, it doesn’t really seem like gaming is your issue but the lack of purpose in general. Gaming is a great source of escapism and entertainment, not at all a “pointless diversion”, but by trying to make it something it isn’t, like a source of purpose or income or your main source of joy, you’d obviously get frustrated and feel like your time might have been better spent elsewhere.
You’ve fallen into the “monetize your hobby” trap. Let’s look at gaming:
Each game has a pro scene of less than 100 players. Among these 100 players maybe 20 of them make money. The rest are basically working minimum wage or worse.
These are people at the peak of their hobby. Yet they aren’t making money and aren’t winning the championship games.
Why do they play then?
Living is a personal journey. If you’re desperate for meaning, try looking for meaning. Read some books on it. There’s great thinkers in history who also struggled with this.
If you’re looking for prestige, I would think locally. You may not reach that mythical 0.01% peak of a certain hobby, but you can become the best in your town.
Draw for local events. Play music for your local bars. If you’re lucky you might even create something you’re proud of.
I actually think you can turn this all around and I think you’d be shocked at what a year of consistent effort can do, let alone 5..
The time will pass anyway…
I mean you clearly have a thing for writing
Why don’t you try spending 3 hours a day reading?
Hey man, I’m quite young (19) but I feel and relate to a lot of what you have to say. Just know you’re not alone.
After reading your post. Life isnt about getting to the end nor using what we learn to make money or compare with others. No matter what everyone else says, its simply not. You can make it about that but you will end up in the very position you find yourself in. After being there myself and trying to make sense of life. Ive looked into many many fields relating to what life is about. Im now leaning on life in and of itself is the purpose. What we do in life is an experience and that is the purpose, to experience life however we choose. Since doing so life has taken on a more free and fullfilling quality that I wasnt expecting. Its been very refreshing.
Its society and the comparisons we draw from outside pressures that tells us not making money or rising to the top is a bad thing to do. Anything else or any other reason has no purpose. Dont listen to them.
The difference between gaming which you have clearly said you hate and the other activities you listed is that by doing the other activities, even gaming, without the mindset that you have to make something from them. You will enjoy them. Who cares if you arent picasso, who cares if you dont get paid millions for your efforts. Do them for the simple reason of WANTING to do them. As long as you arent drowning out keeping well and healthy, there isnt any issue with any of what you do in life. Do you have somewhere to sleep, income enough to eat and do your activities in safety and peace? if so then what else is there to worry about?