Taşınabilir miyim?
Dışarı çıkıp büyümek için çok umutsuzum. 24 yaşındayım ve üniversiteden sonra eve döndüm. Hemşire olmak için okula geri dönmeye karar verdim, eve döndüğüm zaman çok zor oldu. Çok mutsuzdum ve yakında ayrılmayı dört gözle bekliyorum.
Beni her zaman destekleyen ebeveynleri olan bir vhcol bölgesinde yaşıyorum. Kendi başıma hayatta kalamayacağımdan korkuyorum, bütçelemem. Ama ayrılmak ve kendi başıma yapmak için umutsuzum. Geleceğim için gerçekten korkuyorum, her zaman ailemle sıkışıp kalacağım. Ben de eşcinselim ve gerçekten bu tür bir bölgeden ayrılmak istemiyorum.
Amerikalı değil. Hemşirelere burada çömelme ödenmez.
Etiketler:
Benzer İçerikler
Kendim için daha iyisini nasıl isterim?
20 yaşındayım, 21 yaşına girmek üzereyim. Hayatım boyunca sürüklendim. Birkaç hafta önce işimi kaybettim ve aslında kız arkadaşıma karşı çok büyük bir yüktüm. Video oyunları ar...
Çıkmaz bir kasabada sıkışıp kaldım, toparlanıp bu ya...
Tam zamanlı işin olmadığı, çıkmaz bir kasabada yaşıyorum. Kendi odamda internet kullanmama ya da kışın ısıtmayı açmama izin vermeyen kontrol manyağı istismarcı bir kız kardeşle ya...
Acilen bir değişikliğe ihtiyacım var ama ne yapacağım...
Ben 32F, Avustralyalıyım. Her zaman kuaför olmak istemiştim ve sonunda bunu birkaç yıl önce başardım ama artık bundan nefret ediyorum. Müşterilerle çalışmak asıl işten daha çok, vüc...
SAHM olarak çarklarımı döndürmekten yoruldum
28F Kocam yüksek lisans yaparken şu anda 6 aylık oğlumla birlikte evde kalıyoruz. Kocamın stresini ve kaygısını eve getirmesinden çok yoruldum. Şikayet etmekten ve televizyon izlemekten ba...
Esneklik için hangi kariyer yolu
Bana nitelik kazandıracak, istediğim zaman işe başlayıp istediğim gibi gelip gidebileceğim bir kariyere sahip olmak istiyorum. Dünyayı gezmek konusunda büyük bir tutkum var ama bunu yapma...
Akademik kaydımı bozduğumdan korktum
Merhaba, üniversiteden mezun olmak üzereyim ancak staj deneyimime rağmen diplomamın bu ekonomide iş bulmama yardımcı olacağından emin değilim. Bu nedenle, cerrahi teknoloji alanında bir ort...
Benim için daha iyi bir iş bulmaya çalış
21 yaşındayım, perakendede çalıştım ama açıkçası insanlarla bu kadar fazla konuşmaya dayanamıyorum. Şu anda bir depoda 17 saat çalışıyorum, keyif alıyorum ama içinde para yok. Gene...
Bu gezegende bir amaç bulmama yardım edin lütfen.
Ben, Phoenix bölgesinden M22, son 4 yıldır aynı işte çalıştığım ve devlet üniversitesini işletme sertifikasıyla bitirdiğim için tutkularımı bulmakta zorluk çekiyorum. Daha yüksek s...
Tavsiyeye ihtiyacım var - 23 yaşındayım
Herkese selam. Kendimi tanıtmaya başlayayım, daha spesifik olarak kariyer yolculuğumu tanıtayım. Üniversitede işletme okudum ve hemen ardından 2 farklı şirkette 2 pazarlama pozisyonunda ça...
Önceki BT teknisyeni, insani hizmetlere geçiş yapmıştı...
BT'de 4 yıl çalıştım ve insan hizmetlerine geçtim. Artık geçici konut evsizler barınağı programında çalışıyorum ve kendimi çok daha mutlu ve tatmin olmuş hissediyorum. Bana bir şey...
1 Yorum
Yorum Yaz Yanıtı iptal et
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
You can budget and you shouldnt move until you have a set amount saved. Doesnt necessarily need to be 6 months living expenses but you would be a lot let stressed if you did. I suggest Dave Ramseys Baby steps.
Financial extended: is there a way you can pivot your career as a nurse to find a higher paying job? I know in Canada there is a need for more PSWs. If a career pivot takes additional education are there any government grants that would cover most if not all the education?
Mental health related. I dont know the situation with your parents but as a 24 year old you need to learn how to properly set boundaries. This isnt getting angry and telling people how to act but setting expectations that you are going to act in a way to either separate yourself or attempt to resolve conflict. If you dont build this skill with your parents (whether they respect your boundaries or not) the same issues will arise again and again with roommates and even partners.
Find a space where you can be alone to meditate and stretch or just do something to help reset your nervous system. I call these places santuaries. Sometimes it was the park for me, gym, library, mall.
Also look to lean on community. Find clubs, or volunteer places to diversify your exposure to positive environments.
It is more important that you define a specific and trackable goal that would help you move out as opposed to making an emotionally charged decision. Finding clarity releaves some stress, acting on that goal takes away the feeling of hoplessness.
Keep in mind that you are still quite young. And the majority of us feel this way about our parents before we actually leave and become fully independent. You are on a great path and I know things feel difficult right now but taking control of your life where you can will take you to where you want to go. If you react out of stress or based ona survival response you may end up in a worse position that you are already in.
Best ❤️