sen gözünü bir kapattın rüyaya daldın rüyanın sahibi sensin

sen gözünü bir kapattın rüyaya daldın rüyanın sahibi sensin biz rüyanın malzemeleriyiz asıl olan sensin biz yaratım boyutunda senin anlayışın farkındalığın gelişsin diye çokluk illüzyonunda yanına yerleştirilmiş karakterleriz tek gerçek sensin sen bizi idare edebilir kontrol edebilirsin buna inanmadığın için yapamıyosun endişe duyuyosun panik yapıyosun paniklediğinde kontrolü kaybediyosun bak arabanın içinde paniklersen kaza yaparsın halbuki relax olsan hafiten frene bassan duracaksın hayatta da böyle sen şimdi denizde niye batıyosun çırpınıyosun kurtulmak için bak hayat da böyledir kurtulmak için çırpınıyosun oraya koşuyon onu yapıyon bunu yapıyon şunu yapıyon ölüyorsun farkında değilsin ya Tarkan olarak bana bi daha vermeyecekler sana Ahmet Mehmet Ayşe Fatma olarak bir daha vermeyecekler dünyanın o kadar çok içine girdin ki manevi tarafın hiç yok ama sen evrim teorisi hücreden geldin tesadüf raslantısal böyle yaşıyosun öldüğünde narkoz yemiş gibi hiçbir şey hatırlamayacaksın öyle düşünüyosun Öyle bir şey yok sen gece rüya görmüyor musun? Rüyaları nerde görüyon bak rüyaları nerde görüyosan burayı da orda yaşıyosun arada tek fark algıların algıladığın için burayı gerçekçi zannediyorsun çünkü öyle olması gerekiyor algılamasan bak canım yandı bu can yanını nasıl hissetcem mümkün değil hissedemem tadamam ben bunu nasıl Tanrı olcam ben sırf şunu hissedemediğim için ben kendimi tamamlayamam ki kompakt düşün geniş düşün tanrı gibi düşün sen gördüğüne inanıyosun dışarıdaki şartları hayatın yaşanma şeklini sana yüklenmiş olan her şeyi kabul ediyorsun