Kasım 30, 2025
Nasıl başarılı ve düzgün bir yetişkin olacağımı bilmiyorum
Ben, 21F (Nisan’da 22) ÅŸu anda kendimi biraz umutsuz ve yönsüz hissediyorum ve annem gerçekten kötü bir alkolik olurken ve ben de köşeye sıkıştırılmış bir hayvanla yoÄŸun bir ÅŸekilde iliÅŸki kurmaya baÅŸlarken babam nihayet ayrılmamı istiyor. Zihinsel engelliyim (Otistik ve hem DEHB hem de BPD’nin yanı sıra ÅŸiddetli depresyonum var) ve yürütücü bozuklukla ve dopamin motivasyonu olmadan bir ÅŸeyler yapma dürtüsünün düşük olmasıyla çok mücadele ediyorum. Zar zor yemek piÅŸirebiliyorum ve temizlik yapma motivasyonum düşük (bir buçuk aydır evi süpürmedim ve tüm kıyafetlerim kirli ve tonlarca çamaşırla merdivenlerden yukarı çıkmak yorucu geldiÄŸi için yeniden bir ÅŸeyler giymek zorunda kaldım) berbat bir iÅŸte çalışıyorum. Saatlerim sürekli kesildiÄŸi için yarı zamanlı olarak sıkışıp kaldım, haftada 3-4 kez bakkalda çalışıyorum, keÅŸke baÅŸka bir yerde olsaydım. Ortağım yok. Evli deÄŸilim ve akıl saÄŸlığı sorunlarım ve pko’mun komplikasyonlara yol açabilmesi nedeniyle çocuk sahibi olmamayı tercih ettim. ÇoÄŸunlukla yatak odamda bilgisayarımın başına kapanıp 2 kediyle birlikte oyun oynuyorum ve youtube videoları izliyorum.
Sorun şu ki, hayallerim ve hobilerim var ve bir şeyler yapmak istiyorum. Otobüse güvendiğim için eyaletin küçük bir bölgesiyle sınırlıyım ama tasarruf etmeyi ve yeni kıyafetler yapmayı seviyorum. Dışarıda yemek yemeyi ve sosyalleşmeyi seviyorum. Çizim yapmayı, hikaye yazmayı ve kodlamayı seviyorum. Çocukken paleontolog olmayı o kadar çok istiyordum ki, annemin her gece bana okuduğu bir dinozor ansiklopedisinden ilham almıştım. Dürtülerim, hayallerim ve isteklerim vardı. Başka bir kadınla birlikte güzel bir kır evine yerleşmeyi, çiftlikte canlı hayvan yetiştirmeyi ve kendi bitkilerimizi yetiştirmeyi hayal ediyorum ama ekonomi ve sağlığım nedeniyle bunların hiçbiri mümkün görünmüyor. Kendimi çok sıkışmış hissediyorum ve sonunda bunu yapmak istiyorum "uçmak" babamın dediği gibi ama artık bunu yapacak kanatlarım olduğunu bile düşünmüyorum.
Nasıl bir hayat yaşarım? Bana yardım edin lütfen
Etiketler:
2 Yorum
Yorum Yaz
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
Unfortunately this seems like an obvious tough situation. I don’t have any specific advice, but passing along warm wishes and positivity that you are able to find what you seek.
I would first use whatever money you have to book a psychiatry session, if you haven’t already. The first step is to get on meds that will at least get you to make the bad days bearable, and the good days productive. It won’t solve all problems but at least get you close to functioning.
I’d then look into a part-time admin job at a relatively low stress place (I.e. not ER intake). It does not solve your problem of part-time work, but if you can gut out a place to be at 3-4 times a week doing mostly paperwork, it at least gives you direction to be at a place, shower each day, and get paid. If leaving your home is not immediate, start there.
That should give you a bit more direction in what you’d like to be doing, or be in a better place to start thinking about it, as well as having money in the bank which should be reassuring. Use their EAP (Employee Assistance Program) for therapy in the meantime while you build the funds to get that consistently: that is your next big step while the meds kick in.
Your biggest need is not the job right now, it’s finding a sense of worth that you aren’t getting at home right now. Something where you can get out of the house a few times a week and build connections, see what’s out there, and slowly get on your feet is the biggest thing right now. Start with the routine and you’ll be surprised how far you go, but that consistency is key.
Rooting for you, internet stranger. You’ll get the help you need. Building the courage to apply and ask if the best first step.