Komünist kedi

Sonunda kabul ettim. Yıllarca gözlemden sonra kanıtlar yadsınamaz. Kedim kararlı, sert bir Marksist-Leninist ve ben onun küçük, tüylü diktatörlüğünün altında yaşıyorum.

Her şey üretim araçlarıyla başlar. Oyuncakları yok; Onları yakalar. Kırmızı nokta bir lazer işaretçisi değildir, üretim aracıdır ve bunu devleti ele geçiren proletaryanın ateşiyle takip edecektir. Ve onu kapattığım ikincisi? Hırsızlık. Emeğinin meyvelerinin burjuva hırsızlığı.

Tüm ekonomik modeli "Her birinden yeteneğine göre, ihtiyaçlarıma göre bana." Onun yeteneği? Çığlık atmak. İhtiyaçları? Her şey. Yemeğim onun yemeği. Benim kucağım onun kucağını. Yataktaki sıcak noktam yataktaki sıcak noktası. Tüm zenginliği (ikramlar, tavuk, sevgim) doğrudan kendi karnına yeniden dağıtacak. Para birimi rüya olmadıkça, parasız bir topluma inanıyor, bu durumda acımasız bir kapitalist.

O sınıf dayanışmasının ustası. Bir kedi açsa, tüm kediler beslenmelidir. Bir kedi evcil hayvan alırsa, diğer kedi sadece bir yastık olsa bile tüm kediler evcil hayvan almalıdır. Hiçbir ayrım görmüyor.

Ve propaganda! Sürekli mırıldanma, beni yanlış bir güvenlik duygusuna sokmak için tasarlanmış devlet tarafından işletilen medyadır. Tarihi sürekli olarak yeniden yazıyor. Camı masadan kim devirdi? O onun değildi. Karşı-devrimci bir güçtü. Kendi gözlerimle tanık olduğum suçları reddediyor.

Kişisel mülkiyet kavramı yok. Bu dairedeki her şey toplu olarak sahibi, yani onun. Tüm yemek tabağımı tek bir pişmanlık parçalaması olmadan kolektivize edecek. Balıkların özel mülkiyetini ortadan kaldırdı.

En kötüsü? Rücu yok. Bir komiserle tartışamazsınız. Parti ile akıl yürütemezsin. Devrim televizyonda yayınlanmayacak; Halının üzerindeki güneşli yama üzerine örtülecek.

Bu yüzden teslim oldum. Ben onun rejiminde mütevazi bir yoldaşım, devleti sağlamak ve kaçınılmaz olarak buzdolabının altındaki bir catnip faresi ile biten beş yıllık planlardan sonra temizlemekle görevli.

Devrim yaşıyor. Şimdi lütfen yardım gönderin, sandalyemi tekrar kamulaştırdı.