Kocamı üç hafta boyunca yalnız bıraktım ve keşke aldatsaydı (görevim değil, AI olup olmadığını bilmiyorum)

Kocam 3 hafta boyunca yalnız kaldı ve keşke onun yerine hile yapsaydı.

Üç hafta önce bir iş gezisine gittim. Kocam gelmek istemedi. “Geri kalacağım, biraz oyun, pizza sipariş edeceğim” dedi. 41 yaşında. “Güzel, o bir yetişkin, iyi olacak.” Diye düşündüm.

İyi değildi.

2. Gün, bir ızgaraya sahip olmamıza rağmen “ızgara ustası” olacağına karar verdi. Üst üste üç fırın tepsisi istifledi, üzerine daha hafif sıvı döktü ve duman alarmını 40 dakika sürdü. Fırın hala benzin gibi kokuyor.

Sonra, bir Tiktok Binge’den sonra gerçekten “Minimalist Yaşam” a girdi ve “her biri sadece bir kaseye ihtiyacımız var” olduğunu iddia ederek yemeklerimizin yarısını attı. Ne yazık ki, salata kasesini ve köpeğin su tabağını seçti. Diğer her şey? Gitmiş.

Kendini beslemek için, 20 dondurulmuş burrito toplu olarak emretti ve sadece bunlarda hayatta kaldı. İkinci haftaya gelindiğinde, onları hala kısmen donmuş yiyordu çünkü “temelde soğuk bir sargı”. Onun gerekçesi: “Elektrik tasarrufu sağlar.”

Tamamen çamaşır yıkamayı bıraktı. Sadece iki çift basketbol şortu arasında döndü. Geri döndüğümde, sadece “kot-bitişik karton” olarak tanımlayabileceğim şeyleri kaynaştırmışlardı. Köpek her oturduğunda hırıltıya başladı.

Dün gece onu gömleksiz bulmak için içeri girdim, Amazon’dan sipariş ettiği kaydediciyi oynadım çünkü “Mozart tokatladı”. Oturma odası yanmış plastik ve çiftlik sosu gibi kokuyordu.

Bu sabah uykusunda mırıldanarak uyandım: “Ben börekim.” Köpek küvete yerleşti ve çıkmayacak.

Şimdi bir kafede oturuyorum, cemaat şarabı gibi kahveyi yudumluyorum, savaş görmüş gibi görünen bir köpekle. Barista badem sütü isteyip istemediğimi sordu. Sadece hayır dedim. Evim zaten fındık bazlı kaos.

Umarım sabahın daha az… dumanlı.