İş, tutku veya gurur için mi çalışıyorsunuz?

32, 5 yıl yaşındayım ve işe yaklaşımımı anlamaya çalışıyorum.

Birkaç yol görüyorum:

Ä°ÅŸ için iÅŸ – iyi ödeme yapan, beni sefil yapmayan, bana iÅŸ -yaÅŸam dengesi vermeyen bir iÅŸ bulun. Kariyer hırslarını mütevazı tutun, hobilere enerji yatırın.

Tutku için çalışın – daha düşük ücret veya daha fazla risk anlamına gelse bile, yapmaktan gerçekten zevk aldığım iÅŸleri bulun. Kariyeri birincil anlam kaynağı haline getirin.

Gurur için çalışın – yaptığım etkiyle gerçekten gurur duyabileceÄŸim iÅŸleri bulun. Hükümet, kar amacı gütmeyen kuruluÅŸlar, saÄŸlık hizmetleri – Toplum için önemli olan sorunları çözme.

İçimde yandım. Alan, baÅŸladığımdan daha zorlu hale geldi ve sürekli öğrenmenin sadece alakalı kalmasını gerektiriyor. Teknik çalışmada iyi olabilirim, ama onu sevmiyorum – asla teknoloji dış iÅŸle uÄŸraÅŸmıyorum ve sertifikalar için çalışmak diÅŸ çekmek gibi geliyor.

Beni boşaltan bir şeyde haftada 40 saatten fazla geçiriyorum. Ya bana enerji veren bir iş bulmamalı mıyım ya da en azından beni her şey için bitkin bırakmayan iş bulmamalı mıyım?

Analitik becerilerimi sürekli teknik koşu bandı olmadan kullanan iş analizi çalışmalarına geçiş yapmayı düşünüyorum. Ancak bu soruyu açıyor: Daha iyi ücret ve istikrar için kurumsal BA rollerini mi yoksa anlamlı etki için hükümet/kar amacı gütmeyen roller mi hedefliyorum?

13 yaşındayken gitarı aldım. Benim için buydu. 27 yaşına kadar dini olarak oynadım. Artık fazla oynamıyorum. Normal yetişkin eşyaları yaptıktan sonra yorgun olduğumu ve pratik yapmak gibi tutarlı bakıma ihtiyaç duyan bir hobi şimdi de hayatıma uymuyor. Mevcut hobilerim (çay, fotoğraf, bitkiler) daha esnek.

Bunun için gittim çünkü düşündüm "İş için çalışmak" yeterliydi. Bulduğum şey, ilgisiz bir şeye haftada 40 saat harcamayı sevmediğim. İşimde gurur duymak istiyorum. Ben de tutku hissetmek istiyorum.

Sadece tutkuyu takip edemem – çaydan ya da baÅŸka bir ÅŸey yaÅŸamaya çalışırken kırılmamı saÄŸlayabilir. Ama kariyer seçimlerim üzerinde daha büyük bir etkiye sahip olmasına izin verebilirim.

Sonunda bir ev satın almak, bir aileyi desteklemek için yeterince yapmam gerekiyor. Ama aynı zamanda finansal güvenlik pahasına anlamı kovalayamıyorum.

Sanırım yetişkin olduğum için, işin benim için daha önemli olduğunu öğreniyorum. Sahip olduğum çok fazla enerji var ve işe doğru gidiyor. Daha gençken, tutkulu hobimi destekleyecek bir iş çalışmayı öngördüm.

Şimdi evliyim ve iş çok veriyor. Enerjim birçok şeye veriliyor ve günün sonunda agresif tutku hobileri için gerçekten bir ton yer bırakmıyor. Bu, hayatımın bir kısmı olduğu için işimin daha anlamlı olmasını istememe yol açıyor.

Bu yüzden gurur ve tutkunun kariyerimde daha fazla devreye girmesi gerekip gerekmediğini merak ediyorum.

Daha kolay yol var .. en az direniş yemini. Ya da daha zor bir şey için git çünkü istediğin bu.

Sözlerim biraz gereksiz ise özür dilerim. Acaba başkalarının yaşlandıkça yaşam hedeflerinde benzer değişiklikler olup olmadığını merak ediyorum. Herhangi bir tavsiye var mı?