İlk Starbucks tecrübem

Üniversite döneminde hiç öyle takıldığım kız arkadaşım falan yoktu. Bende sıkıldım, yalnız başıma bir akşam hiç alakam olmayan Starbucks'a gittim. Kahve falan almadım boş bulduğum yere geçtim. Daha sonra bir kız geldi. O ise kahvesini aldı boş bulduğu yere geçti. Baktım güzel de bir kız ama aşko kuşko tarzı biri olduğunu hissetmiştim. Siyah tayt ve crop giyiyordu zaten. Ayrıca 36,5 nike giyiyordu hemen anlamıştım.

O sırada telefonumda falan geziniyordum bir yandan da kıza hafiften bakıyorum. Sonra kızın da beni hafiften kestiğini fark etmeye başladım. Bana resmen bakıyordu yani. Çok çaktırmak istemedim kendimi ama sonra bu gaza geldi benim yanıma sandalyesini çekti oturdu. Çok garip hissettim lan o an. Düzgün bir şey de yoktu üstümde.

Dedi merhaba falan adımı sordu tanıştık. Ben üni 2. sınıftım o da yeni geçmiş uluslar arası ilişkiler falan okuyomuş. Konuştuk baya sonra instamı aldı falan öyle müzik, dizi falan tartıştık. Sonra dedi ki, "Ee ne zaman arabaya geçiyoruz?" Dedim ne oluyor lan? Bırak seksi, ömrümde düzgün kız eli tutmamışım amk. Ne diyeceğimi bilemedim bir an ve, "Arabaya geçelim derken seksi falan mı kastediyorsun yoksa?" diye söyleyiverdim. Hiç beklemediğim bir anda bu orospu çocuğu gitti ve, "Ya sen sapık mısın???!! Terbiyesiz herif! Sapık var!!" diye bağırmaya başladı.

O kadar hazırlıksız yakalanmıştım ki ne yapabilirim diye düşündüm. Kalbim yerinden çıkacak bir de herkes bana bakıyor ortam telaş dolu. O anda ne yapayım ne edeyim derken aninden aklıma çok iyi bir fikir geldi. Engelli taklidi yapmaya başladım. Ellerimi falan titretiyorum ağzımı da büzdüm tam bir Yasuo oyuncusu olmuştum. "A-ama abla s-siz yanıma gelip b-benden para istediniz a ama bende yok ki?" dedim yüksek sesle.

Kızın yüzü resmen götüyle yer değiştirmişti. Kısacası bir anda hayatının darbesini koymuştum kıza. Herkesin başta tacizci sandığı ben, bir anda nur gibi masum birine dönüşmüştüm. İnsanlar toplandı kızı linçlemeye başladılar falan bir abla geldi, "Canım benim iyi misin? Sen takma bunları milletimizin insanı böyle işte." falan dedi AMK gurur duydum lan kendimle o an! Hayatımda kimseyi böyle göt ettiğimi hatırlamıyorum. Neyse sonra kız sinirli sinirli bana baktı ve ağlaya ağlaya çantasını alıp çekip gitti kafeden.

O an dedim kendi kendime, "Ulan Allah'tan kahve falan almamışım yoksa insanlar engelli olmadığımı anlarlardı amk" diye içimden geçirdim. Bu kadar aksiyon dolu bir akşam hiç yaşamamıştım. Ulan ne kolaymış cidden şu ülkede tacizci sanılmak? Böylece ilk Starbucks tecrübem böyle sonuçlanmıştı.