İlk Gözlüğün Çıkış Hikayesi

Vikingler yuvarlak biçimlendirilmiş kaya kristalinin cisimlerin görüntüsünü büyüttüğünü keşfetmişlerdi.

Fakat bunların asıl kullanımları muhtemelen süs amaçlıydı.. Seneca, okumakta zorlandığı yazıları içi su dolu bir kavanozun arkasından daha iyi okuyabildiğini keşfetmişti..

Roma İmparatoru Neron'un arenada gladyatörleri seyrederken güneşten gözünün kamaşmasını önlemek ve daha iyi bir görüş sağlamak için parlatılmış bir zümrüt taşı kullandığı bilinirdi..

1. yüzyılda Venedik'te yüzeyi parlatılmış dışbükey kaya kristalinin cisimlerin görüntüsünü büyüttüğü malumdu ; bunlar okunacak metinlerin üstüne tutularak "okuma taşı" olarak kullanılırdı.

Bir çift merceğin gözlük şeklinde tasarlanmasının İlk kez İtalya'da 13. yüzyılın ikinci yarısında gerçekleştiği genel kabul görür; bunlar yakını göremeyenler için ince kenarlı merceklerdir..

Uzağı göremeyenler için 1500'lerden önce bir çözüm bulunamamış, ilk kez İtalya'da Papa X. Leo için konkav (içbükey) mercekler yapılmıştı.

Kısa bir zaman içinde görme güçlüğü çeken sıradan insanlar için de gözlük yapılmaya başlandı.

Örneğin 1413-1562 arasında Floransa'da 52 gözlük satıcısı vardı..

Gözlük kullanımı 16. yüzyılda tüm Avrupa'da yayıldı.

1730'da Londralı Edward Scarlett gözlük merceklerinin kenarlarına kulakların üstünde durabilecek ince çubuklar eklemek suretiyle kullanılmasını kolaylaştırdı..

1790'da renkli camlı gözlükler imal edildi.. 18. yüzyıl sonuna gelindiğinde artık bir gözlük endüstrisi vardı..

(FATMA ÖZLEN'in, tarihdergi'nin Ağustos 2019 sayısında yer alan, "Dünden bugüne göz hastalıkları ve tedavileri" başlıklı yazısından.)