Hiçbir şey bundan daha kötü olamaz
Kız kardeşimi altı aydan fazla bir süre önce kaybettim. Her gün işe gidiyorum ama içimde bir boşluk hissediyorum. O benim motivasyon kaynağımdı, ne zaman moralim bozulsa beni teselli eden kişiydi. Onsuz bir hayatı asla hayal etmedim. İş nedeniyle ailemden uzakta yaşıyorum ve neredeyse her gece onu hatırlayarak ağlıyorum. İçten içe onu bir daha asla göremeyeceğimi biliyorum ama yine de onun artık burada olmamasını kabul edemiyorum. Bu sadece bir söylenti çünkü hiçbir şeyin bana onu unutturamayacağını biliyorum. Bu acı ve ızdıraptan hiçbir zaman tam anlamıyla kurtulabileceğimi düşünmüyorum.
Etiketler:
Benzer İçerikler
Amerika'da yaşıyorum ve 40 yaşındayım ve hayatımd...
Kaliforniya'daki UC Davis'ten üniversite eğitimim var. Bilgisayar bilimi yan dalıyla beşeri bilimler okudum. Mezun olduktan sonra birçok mesleki sertifika kazandım ve 3.000'den fazla işe başvu...
Üniversitede ve sonrasında hangi işi veya yolu seçeceği...
yani 18 yaşındayım ve biyokimya alanında lisans eğitimi almak üzere üniversitemin ilk dönemindeyim. Daha önce bir hayvanat bahçesinde falan araştırmacı olmak istiyordum. Gelecekte Birleş...
Hiçbir deneyim ve hatta daha az beceri gerektirmeyen HERHAN...
Yetenekler, beceriler ve hatta hırslar açısından benim için çok az ilerlemem var. Lise diplomam ve C sınıfı ehliyetim var. Hemen hemen bu kadar. Şiddetli sosyal kaygım var, muhtemelen daha ...
yetişkinliğe dair tavsiyeler
23 yaşındayım ve hayatımda artık ne yapmam gerektiğini bilmediğim bir adım attım. Geleceğime her zaman net bir yol çizen tüm çalışmalarımı tamamladım. Lisede akıl sağlığıyla şu...
Hangi işler akıllı iştir ve sıkı çalışma değildir?
Eskiden perakende mağazada gece pozisyonunda çalışıyordum ama zihinsel olarak tükenmiş ve fiziksel olarak yorgun hissediyordum. Sanki güneşi ve geceyi hiç göremiyorum, sanki zihinsel bir ha...
33 E, ABD, 9 yıldır işsiz, daha önce sadece 2 işte çal...
Bu yazıya başlamadan önce lütfen kararlarınızı kendinize saklamanızı rica ediyorum. Herkes mücadele ederken 9 yıl çalışmamanın bana haksızlık olduğunu biliyorum. Üzgünüm. Gerçekt...
Yazılım işi alamıyorum ve kariyer olarak ne yapacağım...
Yazılım diplomam olduğu halde okulu bitirdiğim anda sektörün çöktüğü bir durumdayım. Şu anda yarı zamanlı bir depo işinde çalışıyorum çünkü önemli destek ihtiyaçları olan Ot...
Hayatımı yeniden inşa etmeye çalışıyorum - nereden/na...
Geçen Nisan ayında işimi kaybettikten sonra akıl sağlığım dibe vurdu ve o zamandan beri işsizim. Şimdi ilerlemeye çalışıyorum ve hayatımın bir sonraki adımını anlamaya çalışıyor...
38 yaşında kendinizi kaybolmuş ve yalnız hissediyorsunuz...
38 yaşındayım/erkek. Hayatım boyunca tutkum olan grafik tasarım alanında üçüncü lisans eğitimi almaya karar verdiğimde ailemin yanına geri döndüm. O zamandan beri onlarla birlikte kald...
25 yaşındayım ve hayatta zaten başarısız olduğumu his...
Başlıktan da anlaşılacağı gibi ben tam bir başarısızım. Geçen Nisan ayında işimi kaybettikten sonra akıl sağlığım dibe vurdu ve o zamandan beri işsizim. Şimdi ilerlemeye çalışı...
Talk to her…I know it sounds silly, and it feels silly the first few times you do it, but it helps. It helps me at least. When days are really good or really bad, I tell her, out loud. Sometimes I put on her favorite music, and sing it so loud I’m sure my neighbors think I’m crazy haha. Talk to her. We have to hope that they can still hear us, or at least see us dancing like weirdos around our homes. ❤️
I’m so deeply sorry.❤️
I lost my person a year and a half ago. I still cry, but slowly it’s getting better. I haven’t forgotten her, I still think of her, but my misery is being replaced with gratitude for the memories. Best of luck. I know it’s painful.
🫂
My sincere condolences. I lost my dad and my only friend a year ago and have no one to really talk so I personally understand your pain and I know so many others do too. Unfortunately the sadness and agony of losing someone so cherished will never go away but somehow you just exist with it.
There are stages of grief in no particular order or length of time but if you think it’s prolonged and affecting your life beyond the typical period please seek help for it.
My heart goes out to you and your family love 🖤
I can only offer this from experience… There is no right or wrong way to grieve. And there is no “typical” timeframe for moving on. People will say things like “give it time”, “you’ll get over it”, “it will get better”, and though they mean well, it won’t really help.
You have every right to feel the way you feel and only you decide when and how to move forward.
If you need to cry every night, then cry. Cry hard. There is nothing wrong with this.
I am truly sorry this happened, and sorry for the pain you are experiencing.
10 years ago I lost my best friend, mother-in-law, brother-in-law, father, and mother. All within a 2 year period. Sometimes it seems like yesterday. I still have times I need to close a door and just break down.
What helped my spouse and I the most was group and then on and off individual therapy. That may or may not be for you, but if you can, find someone you trust that is a good listener and share what is going on with you, and how you are feeling.