Hiçbir işi bırakmadım ve bunu bırakmak için yardıma ihtiyacım var

Uzun lafın kısası. 5 yıldır uzaktan çalışıyorum ve son 3 yıldan nefret ediyorum ve sanki gerçekten boşa harcamışım gibi geliyor ama bunu düşünmek istemiyorum. Sunucu olarak ikinci bir işim vardı ve iyi hizmet vermenin ve aynı gün ödeme almanın anında verdiği tatmin nedeniyle çok tatmin edici hissettim. Restoranım kapandığı için paranın kaçırıldığı kesin ama tam zamanlı işimin sonunu getirebilecek kadar şanslıyım. Barmen olmak isteyen bar ve restoranlara başvurdum (hiç deneyimim olmamasına rağmen) ve geri arandım! Özellikle barmenlik için bir haftadan az bir süredir eğitim alıyorum ve bundan hoşlanmıyorum. Restorana gitmek için şehir merkezine gitmem gerekiyor ve aynı gün içinde ödeme alamıyorum, ayrıca otobüsçüler ve hosteslerle bahşiş paylaşmak zorunda kalıyorum. Keşke bunun için enerjim olsaydı, tembellik ettiğimi hissediyorum, barmenlik becerilerimi geliştirmem için bana iyi bir fırsat verilmişti ve bunu bir kenara atmak istiyorum. Çok büyük bir FOMO’m var çünkü bu fırsatı bir daha yakalayamayacağımı hissediyorum ama aynı zamanda bu işe sahip olmanın, tam zamanlı işimin ne kadar sıkıcı olduğundan dikkatimi dağıtacağını ve daha anlamlı hissettiren tam zamanlı bir iş bulmamı daha da engelleyeceğini de biliyorum. Ayrıca bir restoran işinin bana topluluk kazandıracağını ve kendimi daha az yalnız hissetmemi sağlayacağını, insanlarımı bulacağımı ve her gün hissettiğim ağır izolasyonu iyileştireceğimi söyleyip duruyorum, ama derinlerde bunun gerçekten olmayacağını, tam tersini yapabileceğini biliyorum. Önceki restoran işimde hiç arkadaş edinmedim bu yüzden neden bunun farklı olmasını beklediğimi bilmiyorum.

29F yaşındayım ve hiçbir işten ayrılmadım, biten işler iş yerleri kapandığı için oldu. Hiçbir zaman resmi olarak bir işten ayrılmadım veya 2 haftalık bir ihbarda bulunmadım.