Hayatta Sıkışın – Kayıp Amaçlar

29 yaşındayım. Her zaman hayallerim ve hırslarım vardı – genel olarak kariyerim, yazım ve hayatım hakkında. Ancak çeşitli zorluklar ve finansal mücadelelerle, bu rüyaların bazılarını bırakmak zorunda kaldım. Zevk almadığım güvenli bir iş buldum. Daha iyi pozisyonlar için sınavlardan geçmeme rağmen, kayırmacılık beni aynı rolde tuttu.

Şimdi, 30’a yaklaşırken, tüm arkadaşlarım evleniyor ve ailelere başlıyor. Hiç bir ilişki içinde bulunmadım, bir şekilde, hiç bir tane kurmayı başaramadım. Ayrıca beni korkutan ciddi bir yumurtalık durumum var.

Her zaman ailemin evinden çıkmak istedim, ama önce param yoktu ve şimdi iradem yok.

Bazen, daha kolay hayatları olan insanlar, yerinde sıkışıp kalırken ilerliyormuş gibi geliyor. İnsanlar her zaman bana ne kadar akıllı ve nazik olduğumu söylüyorlar – iyi bir üniversiteden mezun olduğum ve iyi bir insan olduğum – ama akıllı ve güzel olmak benim için işe yaramadı. Daha iyi bir şey inşa etmeye çalışıyorum, ama her zaman parçalanıyor gibi görünüyor. Uzun zamandır ikinci en iyiye yerleşiyorum, ama artık istemiyorum.

Artık yazmak, boyamak veya yaratmak istemiyorum. Her şey ağır geliyor. Geleceği hayal ederdim – sonsuz olasılıklarla dolu hissettim. Ama şimdi, aynı eski rutin, içimde yavaş yavaş hasta hissettiren bir döngü. Sıkışmış, yerinde sıkışmış hissederken tüm arkadaşlarım hayatta ilerliyor gibi görünüyor.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten tavsiyeye ve tutulacak bir şeye ihtiyacım var.