Hayatımın son derece düşük bir noktasında. Müşteri hizmetlerinde çalışmadan veya daha fazla borç biriktirmeden daha fazla para kazanmanın ve mali açıdan istikrarlı olmanın bir yolunu bulmaya çalışmak.

Aklımın sonuna geldim ve sadece biraz istikrar ve hayatta kalabileceÄŸim bir maaÅŸ çeki olan bir yol için kelimenin tam anlamıyla askere gitmeyi düşünüyorum. Bu ya da memleketimi/ülkemi terk edip, pek de umutsuz ve çıkmaz bir sokak gibi gelmeyen bir geleceÄŸe götürecek yeni bir yaÅŸam tarzı bulmaya çalışmak. Hiçbir zaman “parayı düşünen” bir insan olmadığım için 50 bin doların üzerindeki bir maaÅŸtan tamamen memnun olurum, ancak ÅŸu anda laboratuvar teknisyeni olarak saat başına 19 dolar kazanarak zar zor geçiniyorum. Diplomam yok, eskiden eczane teknisyeniydim ve iÅŸi seviyordum ama halkla/müşterilerle çalışmaktan NEFRET EDÄ°YORUM, bu yüzden bundan kurtuldum ve ÅŸu anki yerime gelinceye kadar farklı depo iÅŸlerinde yolumu deÄŸiÅŸtirdim. Ãœzücü çünkü laboratuvar teknisyeni olarak yaptığım iÅŸi seviyorum; radyoaktif implantlarla çalışıyorum ve kanser implantasyonları için bileÅŸenlerin montajını yapıyorum. KulaÄŸa harika bir kariyer olacakmış gibi geliyor ama burada diplomam olmadan iÅŸe alındım ve maaşım çok düşük.

Faturalarımın çoÄŸuna yardım eden bir kocam var ama o, eve gerçekten katkıda bulunabileceÄŸim bir kariyer bulmamı istiyor. Åžanslıyım ki bana bağımlı olan çocuÄŸum yok, kendimi geçindiremeyecek durumda olmam zaten çocuÄŸum olmamasının nedenlerinden biri. KeÅŸke beni bir tür yola sokmaya yardımcı olabilecek bir tür çalışma programı bulabilseydim. Daha fazla üniversite okumak istemiyorum çünkü daha önce iki kez denedim ve baÅŸarısız oldum ve hala borcumu ödüyorum. Son derece çalışkan biriyim ve monoton “sıkıcı” ve hatta fiziksel olarak yorucu iÅŸleri umursamıyorum, sadece hangi yöne gideceÄŸimi bile bilmiyorum.

Uzak bir adaya taşınmam ve artık yaşam masraflarına katlanmak zorunda olmadığım, sadece kendi yemeğimi yetiştirdiğim ve topraktan geçindiğim yeni bir hayata yeniden başlamam gerektiğini hissediyorum. Hahaha şaka yapıyorum ama aynı zamanda çok ciddiyim. Okuduğunuz için teşekkürler, bunun çaresiz ve dağınık göründüğünü biliyorum ama maalesef şu anki zihnim bu.