Hayatımı düzeltmek için bir plan yapmaya her karar verdiğimde, ne kadar kaybolduğumu gerçekten hatırlatıyorum. Bu zihniyeti nasıl düzeltebilirim?

Grad Schools tarafından şimdi iki kez reddedilen işe yaramaz bir dereceye sahip 27 metrelik bir üniversite mezunuyum. Bunun da ötesinde, otistik ve çok garip, koordinasyonsuz ve gerçek bir yetenek veya beceriye sahibim ve dolayısıyla gerçek bir değer yok. Bu beni kaybolmuş hissettirdi ve aşırı depresyon ve intihar düşüncesi yaşadı. Son iki yıldır annem ve büyükannemle yaşıyorum ve kırsal Doğu Teksas’ta lise yedek öğretmeni olarak çalışıyorum. Hayatımı değiştirmeye ve Dallas-Fort Worth bölgesinde önümüzdeki sonbaharda oda arkadaşı olarak arkadaşımla birlikte hareket etmeye karar verdim. Bu planı anneme açıkladığımda bana bir iş için ne yapacağımı ve kendimi nasıl destekleyeceğimi sordu? Gerçekten bilmiyorum ve bana daha da kendimi destekleyecek ve topluma katkıda bulunacak gerçek bir yeteneğe veya beceriye sahip olmamış olduğum için ne kadar kayıp, depresif ve işe yaramaz hissettiğimi hatırlatıyor. Bu zihniyeti değiştirmek ve bu hayat değiştiren planımla bana yardımcı olmak için ne yapabilirim?