Kasım 11, 2025
Hayatımı birlikte istediğimi söylediğimde bana hayır denmesinden o kadar sıkıldım ki
Bu ay 27 yaşına gireceğim. 2023 yılında Kovid sonrası depresyon nedeniyle üniversiteden ayrılmak zorunda kaldım. Şimdi son üç yılımı ayaklarımı altıma sokmaya çalışarak geçirdim. Aptal bir önlisans diploması almak için her dönem bir ders alarak bitiş çizgisine doğru sürünüyordum çünkü aynı anda yalnızca bir dersi idare edebiliyorum ve ne zaman daha fazla ders alıp lisans diploması alıp bir yere gitmek istediğimi söylesem, bana aynı lanet şey söylendi.
hayır hazır değilsin
Hazır olmanın canı cehenneme! Uzun zamandır hazırdım! Ben herkesin hayalindeki işi almasını izlemek zorunda kalırken, ben yirmili yaşlarımın tamamını en yavaş emeklemeyle geçirmek zorunda kalıyorum. Üniversitede dört yılımı depresyonla mücadele ederek ve mücadele ederek geçirdim. Şimdiye kadar diplomamı ve işimi almış olmalıyım! Bunun yerine bu boku yapmak zorundayım!
Ben yirmili yaşlarımın tamamını ayaklarımı yerden kaldırmak için çabalayarak geçirirken neden başkaları yirmili yaşlarını gelişerek geçiriyor?! Bu adil değil!!
Etiketler:
6 Yorum
Yorum Yaz
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
It’s fair. Everyone has to go through the same requirements to get their degrees. Those requirements aren’t there just for you. They are for everyone. If school administration is telling you that you are not ready, then it’s probably because you aren’t thriving even with taking just one class.
You are 27 and you don’t need someone to tell you you are ready. You decide when you are ready.
Spent my early 20’s the navy. Got out at 24 and covid hit around 25. By 26 I was moving to Nashville. 27 I started part time at community college. Graduated with an AS before 30. Now finishing an undergrad on GI bill probably done by 33.
I’m not happy all the time with where I’m at. And agree with you when it’s hard to think about all your peers who are already thriving.
But there’s also plenty of other peers that aren’t. Comparison of the thief of joy, friend. And nobody in the world gives a shit about your journey more than you do. The grind is awful at times. But it’s necessary to an extent. At the end of the day, know you’re not alone.
Sounds like you’ve been through a lot. When you were already having a tough time Covid came along and now things are like you could have never expected.
Hear me out…. It sounds like you’re kind of morning the life you thought you would have, that’s okay. I’m also reading that your current self is showing up and finishing the one class. Acknowledge where you’ve done good, create a pathway to what better looks like. Cheer yourself on the way there.
Mindset shift and Give yourself some grace, getting a 2 year degree is an accomplishment. Some of your credits will be transferable when it’s time.
You’re right on time even though it doesn’t feel like it, your life experiences matter, get creative. If they say you aren’t ready what does ready look like??
What gets you where you want to go, don’t rush it we all have a different pace, don’t comparison is the enemy of progress.
I’ll stop here. Keep showing up for you! You’re doing great!
Mm.. Who told you you’re not ready?
Is it your school? Can you appeal?
I feel the same way at 23. Six years to finish undergrad, still I feel slower and less competent compared to others in my classes who are younger than me. I am so envious of people with large friend groups and thriving in school while having a social and live life. None of which I have. It sucks.