Hayatımda yaşadığım en korkunç şeyi yaşadım lan

benim yakın bir akrabamın çocukları oldu, çocuk 10 yaşında ve hiç konuşamıyor, otizm ve down sendromu var, ciddi zeka geriliği var, 10 senedir çocuğun tek kelime bile konuştuğunu görmedim, babası tıraş olunca falan tanımıyor ağlıyor, tek başına yemek bile yiyemiyor çok ciddi sıkıntıları var yani.

​

akrabağlar benim çocuğa 4-5 saat kadar bakıp bakamayacağımı sordular, düğüne gideceklerdi benimde işim gücüm yoktu olur dedim, çocuk yanımdayken bende telefonda oyun falan oynar netflix izlerim diye düşündüm öyle de yaptım, bir kaç saat sonra beni aradılar düğünden çıktıklaarını 1 saate geleceklerini söylediler, telefonu kapatınca çocuk bana bakıp ''imam hatipler kapatılsın'' dedi, şaşkın şaşkın çocuğa baktım, ne dedin diye panikle sordum, inanılmaz bilinçli gözüken şekilde bana bakıp güldü sonra eliyle sus işareti yapıp, bir kaç dakika donup kaldım, sonra tekrar konuşturmaya çalıştım, sorular falan sordum, benimle hiç ilgilenmedi, 15-20 dakika boyunca sorular sormaya devam ettim en sonunda eliyle git git işaareti yapıp oyuncaklarıyla oynamaya devam etti, yanımdayken inanılmaz sakin ve yetişkin gibiydi, kapı çaldığı anda tekrar sorunlu moda geri döndü, kimse inanmaz diye çocuğun konuştuğunu söylemedim, artık çocuğun istese konuşabileceğini ve herşeyin farkında olduğunu düşünüyorum ama bence bilinçli bir şekilde bunu tercih etmiyor.