“Hayatımda ne yapıyorum?” diye düşünerek uyandım. Kariyerinde mutsuz ve motivasyonsuz

Herkese merhaba. 24 yaşındayım ve 18 yaşıma göre çok daha az şey bildiğimi hissediyorum. Genç olduğumu biliyorum ama kendimi gerçekten kaybolmuş hissediyorum ve soracak bir ablam ya da başka biri yok.

Kariyerim ve kim olduğum konusunda çok zorlanıyorum. Daha iyi olmam gerektiğini hissediyorum. Ailem büyümek için mücadele etti ve hala da öyle.

Pazarlama eğitimi almak için okula gittim ve 2024’te mezun oldum. Bunun finansal özgürlüğe giden biletim olacağını düşündüm. Pazarlama stajı yaptım, ancak iş bulma şansım sıfırdı ve çok fazla öğrenci kredim olduğundan (bazıları özel, ancak daha iyi bir oranla yeniden finanse edilmiş) zamanım akıp gidiyordu.

İşe alma işine girdim ve bundan nefret ettim (teknik olarak bir satış rolüydü ve şirket adaylara karşı ırkçı ve engelliydi ve bunu yapamadım) ve eve götürdüğüm maaş 35 bindi. 6 ay sonra ayrılarak şu ana kadar 5 aydır çalıştığım borçlar ve bordro uzmanı olarak işe girdim.

Borç hesaplarında fazla bir büyüme yok ve birkaç yıl sonra kartları oynarsanız maaş bordrosunda bir miktar artış var. Haftada 2 gün WFH yapıyorum ve bu fırsat için minnettarım. Ama nedense kalbim buna yanaşmıyor. Sürekli kötü hatalar yapıyorum ve üst kademedekiler de işin içine giriyor ve bunu fark ediyorlar ve insanların benim hakkımda hayal kırıklığına uğramasından endişeleniyorum. Motivasyonsuz ve sinirli bir şekilde uyanıyorum. Bunun nereye gittiğini anlamıyorum ve tatmin edici bir gelecek göremiyorum. Bunu kabul etmek benim için zor.

Sanırım tanı konmamış DEHB ile yaşıyorum ve bu beni gerçekten çok etkiliyor. Çok mücadele ediyorum. Ama sonunda bir birinci basamak doktorum var, bu yüzden yardım için bir psikiyatriste sevk edilmeyi isteyeceğim.

İşimde pek çok ekstra sorumluluk alıyorum ve her yerdeyim ve sürekli hatalar yapıyorum ve sanki kovulacakmışım gibi hissediyorum. Kurumsal Amerika’nın bana uygun olduğunu düşünmüyorum.

Ocak ayından bu yana birçok nedenden dolayı hemşireliği ciddi olarak düşünüyorum. Kalbim onun içinde. Neredeyse bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce mezun oldum ve işimi zaten iki kez değiştirdim; hem öğrenci kredilerimi ödemek için gerekli olana yakın ödeme yapmayan işlere, hem de diplomamla hiçbir ilgisi olmayan veya diploma gerektirmeyen işlere.

Bütün bu parayı diplomama harcadığım için kendimi hırpalamamaya çalışıyorum. Geleceğimi düzeltmek ve yakın ailemde mali açıdan istikrarlı ve iyi olan ilk kişi olmak ve nesiller boyu süren mali mücadelenin sonu olmak istiyorum.

Okulda her zaman kendimden şüphe ettim ama gerçekten tutkumsa hemşire olabileceğimi düşünüyorum. Şu anda yaptığım şeyin artık benimle uyumlu olmadığını hissediyorum. Hayatımı tersine çevirmek ve sahip olacağımı düşündüğüm hayata sahip olmak istiyorum.

Erkek arkadaşımı seviyorum ve onun için mümkün olan en iyi insan olmak istiyorum. ve kendim için de. Halen bu işteyken hasta bakım teknisyeni olmam gerektiğini düşünüyorum. Daha sonra hemşirelik okulu için para biriktirebilirim ve hemşirelik okulundayken yapacak bir işim olabilir. O kadar korkuyorum ki sonunda bunda da başarısız olacağım.

Bundan anneme bahsettim ama söyleyecek cesaret verici bir şeyi yoktu. Erkek arkadaşım son derece destekleyici ve “şimdi başlamam” gerektiğini düşünüyor ama biraz daha biriktirmem gerekiyor. Korkutucu ama sanırım yara bandını çıkarıp başlamalıyım. Tavsiyesi olan veya benzer bir şey yaşayan ve umudunu paylaşabilecek biri varsa lütfen bana bildirin.

⸻

TL;DR: 24 yaşındayım, 2024’te pazarlama bölümünden mezun oldum ve kendimi kaybolmuş hissediyorum. İki kez iş değiştirdim ve kendimi tatmin edilmemiş ve sıkışmış hissediyorum. DEHB hastası olabileceğimi düşünüyorum ve değerlendirilmeyi planlıyorum. Kariyerimi hemşireliğe değiştirmeyi ciddi olarak düşünüyorum – hemşirelik okulu için para biriktirirken hasta bakım teknisyeni olarak başlıyorum – çünkü gerçekten anlamlı hissettiren bir gelecek istiyorum.