Gerçekten “Hayattan x yaş gerideyim” sözlerini duymaktan bıktım.
Bu anlatı o kadar oynanmış ki, 19 yaşındasın ve gerisindesin. 23 yaşındasın ve geridesin. 27 yaşındasın ve geridesin. 30 yaşındasın ve geridesin. Tamam, sonra ne olacak? Bu hikayeyi 75 yaşına kadar yanında mı taşıyacaksın? Erkenden geride kaldığın için 40 küsur yıl boyunca depresyonda mı olacaksın?
Diyelim ki gerçekten geride kaldınız, peki sırada ne var? Ne yapman gerektiğini biliyorsun. Ne yapabileceğini biliyorsun. Bugün başlayabilir, biraz gelişebilir, ivme kazanabilir ve 3-5 yıl içinde her şeyi değiştirebilirsiniz. Ancak bunun yerine insanlar aynı senaryoyu sanki bir kişilik özelliğiymiş gibi tekrarlamak zorunda kalıyorlar.
Geride mi hissediyorsun? İş. İşte bu. Bu duygudan kurtulmanın yolunu düşünemezsin. Bunu meditasyonla bir kenara bırakamazsınız. Onu kaydırarak uzaklaştıramazsınız. Huzurunuzu çaba göstererek kazanırsınız.
Herkes “geride kalmanın” bu kalıcı bir durum olduğunu düşünüyor. Öyle değil. Şu anda bulunduğunuz yer orası. Seni orada tutan tek şey tekrarlayıp durduğun hikayedir.
Ve dürüst olmak gerekirse, çoğu insan geride bile değil, sadece kendilerini başka birinin önemli anlarıyla karşılaştırarak çok fazla zaman harcıyorlar. Hayatınızı 19, 23, 27 vb. yaşlarda çözmenize gerek yok. İlerlemeye ihtiyacınız var, hepsi bu.
Yani evet, geride mi hissediyorsun? İyi. Bırakın bu acı sizi alevlendirsin. Ama bunun hakkında ölüm fermanıymış gibi konuşmayı bırakın. Öyle değil. Bu, yapacak işlerinizin olduğunun bir işaretidir.
Çalışın, öğrenin, inşa edin ve devam edin. Önemli olan bu.
Etiketler:
I needed to read this.
Yeah I agree I’m tired of seeing those posts, 90% of the time it’s someone in their early 20s. I am sympathetic but it gets kind of old.
The other one that’s drives me nuts is: “I don’t like going to work, does anyone else feel like this? What can I do instead?”
I like this. Ive been constantly trying to do things to get back in front. Im in major debt at 23 years. But about to start a new job in 2 weeks so this gave me hope. Thanks !
I’m sick of hearing am I too old to go back to school for “x”..go to school if you want no one in the class will care if you’re 27 or 35
*Woe is me* syndrome. People need to take back the locus of control.
Regardless if we are all behind, one day we’re all going to be dead and none of this is going to matter.
For some reason (social media) people expect life to be easy and comfortable and to just enjoy endless winning streaks. Life was just as hard for my parents (harder if we are being honest) but they weren’t constantly being told that something was wrong for struggling.