Evet, aslında yüzlerce kez duyduğunuz hikayenin aynısı. Ama gerçekten kaybolmuş hissediyorum.

Bu konuyu kısa tutmak için elimden geleni yapacağım. 34 yaşıma girmek üzereyim ve bir işe ya da kariyere uyum sağlama açısından hayatta çok az ilerleme kaydettiğimi hissediyorum. Yemek servisi, güvenlik, BT, sosyal hizmet, paket teslimatı, müşteri hizmetleri alanlarında çalıştım ve şu anda iş yaparak kendimi destekliyorum. Çok fazla borcum var (öğrenci kredilerini dahil ederseniz yaklaşık 70 bin dolar; hariç 30 bin dolar) ve sırf yeni bir başlangıç ​​yapabilmek için büyük ihtimalle iflas ilan edeceğim.

Ama haftadan haftaya hiç birikim yapmadan yaşıyorum ve bazı günler kiranın vadesinden birkaç saat öncesine kadar para kazanmak için çalışıyorum. Bu sürdürülebilir değil. Sağlık sigortam yok ve muhtemelen yakın zamanda arabamda bazı sorunlar yaşanacak.

Sonunda kendi yolumu bulmanın bana baÄŸlı olduÄŸunu biliyorum ama hiçbir ÅŸey yolunda gitmiyor gibi görünüyor. Genellikle bir iÅŸ bulurum, onunla yaÅŸamaya çalışırım, 3 yıl sonra iÅŸi bırakırım çünkü artık dayanamıyorum, durulayıp tekrarlıyorum. Geçen yıl sigarayı bıraktım, bu yıl 40 kilo verdim (20’sini geri aldım), tam bir A’ydım "yetenekli" ilkokul öğrencisi. Harika ÅŸeyler baÅŸarabileceÄŸimi biliyorum. Ama oraya nasıl giderim?

Sanırım asıl sorunum güven eksikliği. Bu kadar kilo verdiğimde kendimi yeniden canlanmış hissettim, düzenli olarak çevrimiçi içerik hazırladım ama bir şeyler oldu ve cesaretim kırıldı ve verdiğim kiloları geri aldım.

Kira sözleÅŸmem Nisan’da bitiyor ve ben de neredeyse her yere taşınmaya açığım. TEFL’i düşünüyorum ama pasaportum yok ve sertifika programı da baÅŸka bir masraf. Ve deÄŸiÅŸken ruh saÄŸlığım göz önüne alındığında, bir anlık hevesle farklı bir ülkeye taşınmak en iyi karar olmayabilir…