Eczacı artık sağlık hizmeti alamıyor

Tıp fakültesine yeni başlamış bir eczacıyım. Görünüşe göre gezegende bunu yapan ve tıp fakültesinde zorluk çeken tek eczacı benim. İş piyasasının berbat olduğunu ve ilacın iş istikrarı için altın bilet olduğunu biliyorum, ancak bu hem zihinsel sağlığımı hem de fiziksel sağlığımı mahvediyor. Bunu yapamam ama yapabileceğimi ve kariyerde aradığım şeye uyacağını düşündüğüm herhangi bir şeyi bulmakta sorun yaşıyorum. Açıkçası doğru kariyer seçimleri yapma konusunda beceriksizim, bu yüzden yardıma ihtiyacım var.

Artık hiçbir şeye gerçekten tutkulu değilim. İlginç veya tatmin edici işler bir bonustur, ancak öncelik listemde hiç de üst sıralarda yer almıyor. İşin dışında her şeye enerjim olsun, geleceğe dair bir nebze olsun umudum olsun ve beni kelimenin tam anlamıyla öldürecek bir işim olmasın istiyorum.

Şu anda en çok değer verdiğim şeyler bunlar: ücret, iş-yaşam dengesi ve coğrafi hareketlilik. Sağlık hizmetlerinde çalışmanın gerektirdiği ek engelleri aşmak zorunda kalmadan yurt dışında çalışma seçeneğini tercih ederim. WFH yeteneği harika olurdu, ancak bunun rekabetçi olduğunu biliyorum. Mecbur kalırsam iş için taşınırım.

Bu iş nitelikleri benim için ideal olacaktır:

• Daha yavaş tempo, yani yüksek baskı altında anlık kararlar vermenin gerekmemesi. Diğer eczacılar bana çok analitik olduğumu ve iş başında çabuk öğrendiğimi söylediler… Bazı nedenlerden dolayı tıp fakültesine başvuracak gibi görünmüyorum.
• Bağımsız çalışmak için zaman ve alan. Çoğunlukla bir köşede sessizce oturup klinik sorunlara odaklandığım vardiyalar en sevdiğim şey oldu.
• Halkla doğrudan temas yok. İlaçla ilgili sorular için diğer sağlık çalışanlarının danışmanlığına başvurmak hoşuma gitti. Ama karizmam yok.
• Bireysel katkıda bulunan veya işimin büyük bir kısmını üstlenen kişi, teknik beceri veya bilgiyi kullanmaktan ibarettir
• Fiziksel olarak zorlu değil
• Maaş ilerlemesi potansiyeli (pratisyen bir eczacı olarak neredeyse yok)

Otistikim ve kurumsal bir ortamda ofis politikalarını nasıl yönlendireceğim konusunda endişeliyim, ancak sanırım bu almak zorunda kalabileceğim bir risk.

Lisans diplomam yok ama almaya da karşı değilim. Daha büyük bir devlet üniversitesine girmenin mümkün olacağını düşünüyorum. Ancak büyük bir şehirde yaşıyorsam ve ders alırken eczacı olarak çalışmak istiyorsam tek gerçek seçeneğim perakende eczanedir. Eğer üniversite işe yaramazsa ve/veya uygun bir iş bulamazsam, yatılı çalışmaya geri dönmek çetin bir mücadele olacaktır. Bir eczacı perakendede ne kadar uzun süre çalışırsa oradan çıkması o kadar zor olur. Rekabet nedeniyle isimsiz veya çevrimiçi bir programdan derece almaktan kaçınmam tavsiye edildi. Çevrimiçi diplomayla makul bir işe girebilseydim, bunu yapardım. Daha sonra yüksek lisans yapmak söz konusu olamaz. Doktora yapmamayı tercih ederim.

PharmD sahibi olduğum için bana daha önce veri bilimi önerilmişti ve güya bu iki konuda da bilgi/beceri sahibi kişilere talep var. Yukarıdaki kriterlere göre uygun gibi görünüyordu ama matematikte kötüyüm. Ayrıca çoğunlukla teknolojiden şiddetle uzak tutuldum.