otobüste ortakapının hemen arkasında sağ camın yanında oturuyorum. bir ortaokul çocuğu bindi. dedim mk paraşütle mi bindi bu otobüse? sanki az önce uçaktan atlamış havayı boşaltmadan yürüyor. şişme mont ama çocuk orta kapıya gelene kadar sağlı sollu herkese sürttürdü montu. mont takıldı, kurtardı falan. kocaman mont. yuvarlanıyo mu yürüyo mu belli değil. küçücük kafa var montun üstünde.
bir kaç durak sonra bu düğmeye bastı. otobüsçü de gitti tam durmadan kapıyı açtı. kapıyı açtığı gibi bu kapıya doğru yürümeye başladı. merdivenden inecek. düşünüyorum yok diyorum inmez bu. o kadar kamil değildir. çünkü otobüs gidiyor hala. herkes buna bakıyor aha indi iniyor falan diye düşünürken bu kamil bir atladı. uçtu mk. otobüsten önce durağa girdi. durakta bekleyen bi adama sarıldı. adamın da gündemini değiştirdi. adamla birlikte yuvarlandılar. adam düşerken resmen noluyo mk dedi. düşünsene durakta otobüs bekliyorsun, o anda kocaman simsiyah paraşüt montlu biri yukardan üstüne uçup seni yakalıyor.