depresyon hayatımı bitirdi

depresyon hayatımı bitirdi. 26 yasındayım hatrı sayılır derecede bi işim ve kazancım var ailemle yaşıyorum. uzun bir süredir insanların beni dinlemediğini ve sanki yokmuşum gibi davrandıklarını farkettim. yurtdışından geldikten sonra son 3 senedir içerisinde olduğum depresyon ile beraber yok olup gittim diyebilirim. ikili insan ilişkilerinde veya örneğin kızlar tarafından asla görülmüyorum sanki ypkmuşum gibi davranılıyor. ailem benim düşüncelerimi önemsemiyor. cahil düşüncelere asla tahammülüm yok bunu çevremdeki herkes bilir. konudan bağımsız ama ara sıra annem marketten ciğer alır patates kızartmasıyla beraber yapar ailecek yeriz ama ben hiç sevmem, son 7 aydır denk geldikçe uyarıyorum anne yapma bunu yemeyelim vs dememe rağmen bana inat bu yemeği yapıyor. dün akşam da ciğer yaptı ve ne hikmetse yedim. acıktım bütün gün yemeyince yiyeyim dedim. aga saatlerdir midem ağrıyor gittim gece kustum. gecenin 4ünde sesi duyan annemle babam noldu dedi bende kustum ciğer mahvetti yapma dememe rağmen yapıyorsunuz gibi bi tepki verdim. 3 aydır kullanmadığım protein tozu kreatin gibi suplamentleri gösterip ilaçları içiyon ondan böylesin falan diyip kendine toz kondurmadı annem. dinleme olayı asla yok, zaten ev içerisinde kimse kimseye tahammül de edemiyor. ben zaten depresyonda bir garibanım odadan çıktığım yok üzüntüden sürekli hastalanıyorum saçlarım neredeyse kalmadı

uzun bi süredir kız arkadaşım da yok, denesem bile asla olmuyor kızlar beni beğenmiyor. eğitimli düzgün bi elemanım. para olarak da gündelik hayatta niye bilmiyorum ama çok garip bi loop içerisine girdim, maaşım yatıyor kredi kartımı yatırıp kalanı babama veriyorum. buzdolap hep boş kimse beni dinlemiyor kaale almıyor. sanki hayatımın sonuna kadar böyle gidecekmiş gibi hissediyorum. bazı şeyler asla değişmiyor ak

en son böyle olduğunda bi delilik yapmıştım bi 6 ay en azıdnan ailem tarafından düşüncelerim okeylenmişti dinleniyodu. şimdi o da yok yaş da 26 oldu. bi çare çözüm var mı? bu depresyondan nasıl kurtulucaz