“Cuma akşamı depresyonu” yaşayan başka biri var mı?
Ben, 23 yaşındayım, tam zamanlı çalışırken her Cuma akşamı bu tuhaf depresyon krizini yaşardım. Haftalık çalışma sona erer ve heyecanlanmak yerine ağır bir boşluk hissederdim. Sanki… birdenbire boş odama dönmekten başka sabırsızlıkla bekleyeceğim hiçbir şey kalmamıştı. Boş, donuk ve gri bir his veriyordu.
Bazen o kadar sert vuruyordu ki tamamen yıkılıyordum. Tüm iş arkadaşlarım, ortaklarının veya onları bekleyen insanların yanına giderdi ve bende böyle bir şey yoktu. Cuma akşamlarını bunaltıcı hissettiriyordu
Bunu başkası deneyimliyor mu? Bununla nasıl başa çıkıyorsun? özellikle partneriniz yoksa
Etiketler:
Benzer İçerikler
Doktora yapan veya Avrupa'dan yapmış olan herkesin ya...
25 yaşındayım, Asya'lıyım. 2026 yılında Avrupa'da biyoinformatik alanında doktora başvurusu yapmak istiyorum. Avrupa'dan benzer araştırma derecesine sahip biriyle bağlantı kurmak istiyoru...
Kendimi optimize etmekten yoruldum, bu yüzden farklı bir ...
adında bir şey üzerinde çalışıyorum dürüst. Aslında normal anlamda bir uygulama değil. Daha çok halka açık bir deneye benziyor. Bu işe başladım çünkü sürekli kendimi optimize et...
30'ların sonlarında, gerçekçi bir yol bulmaya çal...
37 yaşındayım (neredeyse 38), yakın zamanda ayığım ve uzun vadeli gerçekçi bir karar vermeye çalışıyorum. Mali krizde değilim ama artık sürüklenmek istemiyorum. Tamamen kapsamlı bir...
24 yaşına girmek üzereyim ve yaratıcı kariyerim hakkın...
23 ay yaşındayım, yakında 24 yaşına gireceğim ve dürüst olmak gerekirse zamanım tükeniyormuş gibi hissediyorum. 21 yaşında multimedya sanatları diplomasıyla mezun olduğumdan beri kuru...
Meslek seçmenin ikilemi
Tanrım, çok stresli. Finans alanında başladım, yönetim diplomamı aldım. Artık insanlara yardım etmek istediğim için sosyal hizmet alanında yüksek lisans yapmak istediğimi fark ettim. Ta...
Tavsiye arıyorum: 25 yaşında hayatta kayboldum
Soracak başka yer bulamadığım için buraya yazıyorum. Ben 25 yaşında bir kadınım. Hiçbir zaman ciddi bir ilişkim olmadı. Lisede geçirdiğim birkaç aylık ergenlik dönemi dışında, sek...
32 ve kaybettim
Başlıkta da yazdığı gibi 30'lu yaşlarımdayım ve artık kariyer açısından hayatımda ne yapmak istediğime dair hiçbir tutkum ya da hiçbir fikrim yok. Şu anda yaptığım şey yeterli de...
Ofis/masa tipi bir işe nasıl girdiniz?
Hayatımın çoğunda güvenlik görevlisi olarak çalıştım ve şu anki görevimden sıkılmaya başladım. Biraz tempo değişikliği olsun diye ofis ya da masa tipi işlere girmeyi düşünüyord...
Tavsiye gerekli
Otuzlu yaşlarımın ortasından sonuna kadar, emeklilik için biriktirdiğim hiçbir şeyim yok, şu anda bir işim yok, insanların yaş ayrımcılığı nedeniyle 50'li yaşlarına geldiklerinde ç...
Ailemin istediği ile benim ihtiyacım arasında sıkışıp...
27 yaşındayım ve geçen yıl yazılım mühendisliği işimi kaybettikten sonra evde yaşıyorum. Bir yılı aşkın süredir teknoloji işlerine başvuruyorum ama şansım yaver gitmiyor; yardım ...
6 Yorum
Yorum Yaz Yanıtı iptal et
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
Im excited to go to my room and just chillout man DAMNNN, especially on da weekends
I used to get this when I didn’t have plans yes
Heck yes, very common. How to deal with it? Find out where people your age are getting together on Friday evenings to do fun stuff together. And before you start saying, “But I am not into loud clubs and bars!”, let me tell you, there are a LOT of people these days in the same boat as you, who are self-organizing to do lots of other kinds of wholesome activities, and who are always glad to see new people show up who want to participate. And if you participate regularly, you might meet someone special there 🙂
I started googling around my town for things like tabletop board game evenings, pickleball, pub trivia, improv comedy, book club, hiking, drumming circle, euchre, pottery or ceramics studio evenings, kickball league, swing dancing, choir, crafting event, whatever. I found that under the surface (not the loud clubs that may seem like the only game in town) there are LOTS of other stuff to do on Fridays and Saturdays. It took a while to gain some traction, but eventually I found my tribe. I even got a girlfriend 🙂
Yes i experienced this so much that i had to switch jobs to work weekends. I had it when i was going to school as well when I was younger.
Mine was cause of childhood abuse. Being outside and doing something made me feel like i was productive and good. Being at home, i felt empty as we never went anywhere or did anything on weekends. I still have it but now working through it in therapy.
Do u have it cause of the same reason?
this sounds difficult. i’m sorry to hear those feelings emerge in a way most other people probably wouldn’t understand.
do you have activities you do outside of work?
I used to look forward to Fridays and weekends. Now its an endless list of tasks to be completed and work to avoid. It never ends and it never improves so why bother working harder. Just do enough to get by