çok fazla şey öğrendim kurtulamıyorum

Ortalama beş buçuk senedir komplo teorileri üzerine yoğun araştırmalar yapıyorum. Bununla ilgili farklı ülkelerden toplam dört kişilik bir ekip olarak çalışıyorduk ancak bu üç arkadaş zamanla kendilerini gittikçe kötü hissettikleri için dağıldılar ve en son tek başıma kendim devam ettim. Bunlar boş beleş konulardan ziyade ya küresel mecrada üstü kapatılmış yada değiştirilerek servis edilmiş, milyonlarca, milyarlarca insana yanlış öğretilmiş şeyler. Son yüz yıl içerisindeki birçok sansasyonel olayın arka yüzünü görseller, videolar, dökümanlar ile topladım. Bazen sırf tek bir iddiayı desteklemek için 30-40 yıl önce yayınlanmış şeyleri bulup çıkarmam gerekti ancak yaptım.

Bu sürece başlamamın sebebi yalnızca ilgi alanım olmasıydı. Sahibi az bilgiye ulaşmaktan aldığım keyfi bu yolda dolu dolu yaşadım. Yolun başında amatörlük yapıp her gördüğüme inanıyor iken zamanla bir iddianın teyidinin teyidini yapar, halka açık olan veya sonradan erişime kapatılmış belgelere ulaşır, kaldırılmış yayınları bulup izler hâle geldim (bu yolda destekcim olan Tor Browser, stackli VPN’lerim ve USB üzerinden kullandığım tüm işletim sistemlerine teşekkür ederim)

Küçük bir hobi olarak başlasa da gördüklerim, öğrendiklerim sebebiyle hayata karşı bakış açımın değiştiğini geç de olsa fark ettim. Dünya gündemini sarsacak hiçbir olaya şaşıramıyor, günlük hayattaki küçük çaplı durumların tabiri caizse “büyük resim” halini bilmenin verdiği bıkkınlık ile yaşıyorum. Ne küresel kaostan ne münferit tehlikelerden korkmuyor, endişelenmiyorum. Her bireyin dahil olduğu bu sistemlerin ne kadar büyük ve gözü kara olduğunu anladığımdan beri benimle aynı şeyi görmeyi reddeden bireylere tahammül edemiyorum.

Yalnızca “elitlerin planı” olduğu için bir sabah binlerce hatta milyonlarca insanı ortadan kaldırabilecek sisteme sahip olduklarını bilmek ve bunu kimseye anlatamamak, ciddiyetini kimsenin kavrayamaması beni resmen çıldırtıyor. Toplumların aptallığına güvenerek gözümüze gözümüze soktukları sembolist takıntılarını görmek, gören bir avuç insan olduğunu bilmek ama başka kimseyi konfor alanından çıkmaya, hayatımızın nasıl şekilleneceğine karar veren birileri olduğu gerçeğinin önemine ikna edememek beni çevremdeki herkesten uzaklaştırmakla birlikte insanlardan her anlamda beklentilerimi düşürmeme de sebep oldu. Gündelik dertler içinde yarından ötesini düşünemeyen ve önüne ne koyulursa onu tüketen bir toplumda olmak beni iyice duyarsızlaştırıyor. Araştırmayı, öğrenmeyi geçtim merak etmeye bile tenezzül etmeyen bir toplumda yaşamanın yarattığı izolasyon yetmezmiş gibi bu kadar önemli verileri “umursamadığı için” paylaşamıyorum ve bu da beni iyice uzaklaştırıyor.

Emek verip öğrendiklerimden pişman değilim çünkü hiç yoksa hayata karşı tonla bakış açısı kattı. Bu süreç bana yalnızca bilgi değil, bilgi edinmeyi, GERÇEKTEN düşünmeyi, tereddüt etmekle birlikte emin olmayı da öğretti. Ne bildiklerimi nede buraya yazdıklarımı paylaşabileceğim kimsem kalmadığı için buraya kusmuş bulundum. Kendimi daha iyi hissetmek için biraz olsun kafamdakileri ifade etmem gerekiyordu ama chatgptyi biraz daha bu amaçla kullanırsam belamı sikecekti muhtemelen