Cemaat kursunda rahle kırma anısı

Tamamen cemaat yönetiminde olan apartman bozması büyük bi kurstayım. Yıl 2009. Giriş kattayız.

Orul orul bi oç var, her sabah temizlik sonrası gelip videodaki hareketleri yapıyor. Sınıfta 7 yaşından 22 yaşına kadar her etnik kökenden insan var. Benim yaşım 16. Sadece korkularla ve cehaletle güdülüyorlar. Bi tane dadaş var yanımda, benim peder umursamaz fakat bunun babası psikopat. Çocuğa önüne gelen vuruyor. Görece iyi bi çocuk, sadece bi tık aptal. Fakat güçsüz diye bunu şamar oğlanı yapmışlar.

Gece herkesi namaza kaldırmışlar, sabaha kadar da tesbih. Ben yolunu bulup yine uyumuşum fakat çocuklar perişan.

Baktım gözlerinde fer yok Çocukları ikna ettim, "olum hem babanız buraya para veriyor hem de temizlik yapıyosunuz, enayi misiniz siz?". Kimse elini süpürgeye suya bulaştırmadı, peşine bu yerden bitme kırık egolu errrkek geldi.

İçeri girdi, önce temizliği farketmedi, ardından kötü geçen her gecesinin sabahında yaptığı gibi görece güçsüz ve ailesi arkasında durmayan çocuklara sarmaya başladı. "Siz müslüman mısınız?- Takken neden yamuk?- Kuranın nerede?- Ezberini vermedin seni bugün çok kötü yapıcam. vb, vb" belli ki küçük penisi bugün yine iş görmemiş.

Tam günlük boşu bitti çıkıcak, baktı yerde dün gece çocuklara yaptırdığım partiden kalma gofret kırıntısı var. Önünde bizim dadaş var, Ömer. Ömere bi koydu tokadı, çocuk yere düştü.

Ömer halbuki dün gece burada bile değil, arapça sınıfındaki abisi hasta, gece hastaneye gitmişler onunla.

Benim adalet devrelerinde sodyum potasyum pompaları iyon kanallarını yırta yırta çalışıyor fakat dışarıya gram belli etmiyorum, çünkü bizim cüce ibnenin yaşı 30 ve görece güçlü. Bana dokunamaz fakat dokunsa hasar verebilir.

Tam kendime dedim ki, "olm sktiret zaten kapının anahtarını dızlamışsın, geceleri keyfe keder çıkıyosun keyfin yerinde. Seni de yakında atarlar, başka boktan bi kursta hayatına devam edersin." Ömer kendini açıklamaya çalışırken çocuğun karnına yumruk attı.

Ömerden değişik bi ses çıktı, bu sesi ilk kez duydum birinden, zayıf bi ıslık gibi. Peşine yere düştü ömer ve bariz bi şekilde nefes alamıyor. Çocuğa kafir köpek diye bağırırken yerde bi de tekme attı.

O anda orbitoforntal korteksim çalışmayı bıraktı. Sakince kafamdaki takke ve sarığı çıkartıp kenara bıraktım, peşine kapının girişindeki askılığa cübbemi astım. Tek kelime etmiyorum.

Ortamda beni izleyen anlamsız gözler ve Ömerin acılı inleyişi var. Arkamdan bu götoş nutuğuna başlarken yine aynı sakinlikle rahlelerin olduğu bölümde ayağının yarısı dikey yönlü kırık olan rahleye uzandım.

Arkamı dönüp rahleyi buna bir koymuşum kırık ayağından tutup, rahlenin üst kısmı ayrıldı ve çivileri ortaya çıktı. Bu cüce daha ne olduğunu anlamadan, çivili kısmını savurdum tekrar çenesine.

Bir yandan 16 yıllık tüm küfür birikimimi yaklaşık 3- 5 saniyelik zaman aralığına sığdırmaya çalışıyorum, bir yandan da az önce ömer dayak yerken gıkı çıkmayan o 20 kişinin beni tutmaya ve hocayı korumaya çalışmasına sövüyorum.

Neyse bu ibneyi yere düşürene kadar rahleyle yamulttum. Ömerin yanında yerde kıvranana kadar özellikle çenesine çenesine vurdum.

En son Ömerden fazla inliyordu çenesindeki kanla. Şiddetin her türlüsüne karşıyım fakat o an hayatımda keyif sigarası yakmak istediğim nadir anlardandır.

Olayların peşine, daha önce belletmenden 5 paket sigara karşılığı ödünç aldığım ve habersiz çektirdiğim ön kapının anahtarıyla seri bi şekilde bu boktan mekandan kaçtım.

1 Gün eve gitmedim, ertesi gün beyzbol sopasıyla pederden temiz dayağımı yedim. 3 saat sürdü ve dinlene dinlene dövdü, attığım dayağa kesinlikle iyi bir trade değildi 🙂

Hayatımda kendimle en gurur duyduğum anımdır. O günden sonra cemaat kurslarından aforoz edildim. Peder her ne kadar bana başka kurs baksa da olay duyulmuş ve benim aile cemaatte tanıdık olduğu için mimlenmişiz.

Şiddet çözüm değil, bir enstrümandır.

Sevgiler.