gerekçesi ise müslüman olmamamış, ateist, kafir olmammış. neyse olayı anlatayım;
kardeşim bugün okuldan çıktıktan sonra mahallenin camisine namaz kılmaya gitmiş bende onu almak için camiye gitmiştim, kapıdan içeri bir göz geçirirken kardeşimi gördüm tam içeri girip kardeşimi alıp çıkacam o sırada caminin imamı gelip durdu beni kolunu kapıyla göğüsümün arasına koyup dışarıya doğru itti ve sen kafirsin, müslüman değilsin buraya giremezsin dedi.
biz yaklaşık 30 yıldır bu mahallede otururuz ve kendimi bildim bileli bu caminin imamı bu adamdır. neyse bu adam niye böyle bir şey dedi diye sorarsanız ben yaklaşık 10 yaşından beri ateistimdir bu sebepten dolayı küçükken bir kaç kez caminin önünden geçerken ”ALLAH YOOOK DİN YALAANN” diye bağırıp kaçmıştım ve her seferindede imam beni arkamdan kovalamıştır. ancak giydiği uzun etek tarzı şeyin capabilitysini düşürmesinden ve gençliğimin bana verdiği enerjiden dolayı hiç bir zaman
yakalayamamıştır.(ayrıca yıllarca beni yakalayamamasının ezikliğini yaşayıp bana kin ve nefret beslediğinden eminim) her neyse olaya dönecek olursak en son imam beni içeriye sen kafirsin giremezsin diyerek dışarı ittiğinde imama dönüp ‘kardeşim içerde onu alıp çıkacam sorun yaşamak istemiyorum’ diyerek sakince cevap verdim ancak imam yine reddedince ‘tamam o zaman kelime i şaadet getireyim içeri gireyim çıkınca tekrar dindende çıkarım olmaz mı’ diye sordum ancak imam yine reddedince aklıma eve gidip oynamak için sabırsızlıkla beklediğim hot wheelss oto yıkamada renk değiştiren harika ötesi muhteşem oyuncağım geldi ve artık daha fazla dayanamayıp öfkeyle imamı bir köşeye ittim ve camiye girdim. o sırada imam hemen arkamdan bağırmaya başladı ”KAFİR BU DURDURUN CAMİYE GİRMESİN” sözleri yarı boş caminin içinde sanki bir gök gürültüsü gibi yankılanıyordu. bu sırada tabi namaz bitmiş herkes ayaklanmıştı ve herkesin birden gözü bana dönmeye başlamıştı. bunun üzerine camideki yobaz cahil bağnaz müslolar beni linçlemesin diye aklıma müthiş harika bir fikir geldi. bende hemen ”EŞŞHEDDÜÜ ENNNAAA İLAHEE İLLALLAAAH VE EŞHEDÜÜ” diyerek bağırmaya başladım. imamın bağırış seslerini bastırarak bağıra bağıra arapça bir şeyler geveleyerek cemaatin aklını karıştırdım ve bir nevi onları stunlamış oldum. bu sırada da tabi cemaat olayı çakıp beni linçlemeden önce oradan çabucak ayrılabilmek için kendimden emin ve hızlı adımlarla kardeşime doğru yürüdüm kardeşimi tam tuttum kolundan dışarı çıkacaz imamda arkamdan hemen camiye girdi ve tekrar tüm gücüyle bağırmaya başladı ”O BİR KAFİR VE ZORLA CAMİYE GİRDİ YAKALAYIN” bunun üzerine bir kaç kişinin üzerime doğru yürüdüğünü görünce hemen müthiş zekamı kullanarak başka bir fikir ürettim ve avazım çıktığı kadar bağırarak ”ALLAH İSRAİLİNDE AMERİKANINDA BELASINI VERSİN ALLAHU AKBAR” dedim. bunun üzerine bir kaç kişinin daha ALLAHU EKBER dediğini duyunca bende tekrarladım ”ALLAHU EKBER” ”ALLAHU EKBER” bunun üzerine birden tüm cemaat hep birlikte tekbir getirmeye başladı ve beni bir anlık unuttu. bu bir anlık kargaşanın içinde hemen caminin çıkışına doğru koştum. caminin kapısından içeri giren aydınlık güneşin yüzümü ısıtmasıyla birlikte kurtuluşa yakın olduğumu hissettim. tam kapıdan dışarı çıkmama bir kaç adım kalmışken yine o imamla karşı karşıya geldim. kapının önüne dikilmiş mendebur suratıyla dik dik bana bakıyordu. elinde de kocaman bir sopa. artık kaçınılmaz sonun geldiğini anlayarak yıllar önce japonyanın futişshi mağarlarında yakuzo motizo ustamdan öğrendiğim karate hareketlerini kullanmanın vakti geldiğini anlamıştım. imamın bana yaptığı sopa vuruşunu engelleyerek hemen 5 noktalı kalp patlatma tekniğim uygulayıp imamı etkisiz hale getirdim ve kardeşimi kucağıma alarak tüm gücümle güneşe doğru koştum. koştum ve koştum az önce eve geldim ve bunu yazıyorum.