Bu kadar başarısız olacağımı hiç beklemiyordum

Birkaç hafta önce 25 yaşına girdim. İşim yok, kariyerim yok, param yok ve son birkaç aydır hayattaki tüm motivasyonumu kaybettim. Bana teşhis konulmadı ama uzun zamandır kendimi depresif ve kaygılı hissediyorum.

2023’te mezun oldum ve mühendislik diploması aldım, ancak üniversitedeki son yılım çok yorucuydu ama aynı yıl kurul sınavlarıma hazırlanmaktan başka seçeneğim yoktu. O dönemde hem zihinsel hem de fiziksel olarak çok yorulmuştum ve ertesi yıl lisans sınavına girmeyi tercih ettim ve hazırlandım ama ne yazık ki başarısız oldum. Kendime sorun olmadığını, sadece o sınava girerek elimden geleni yaptığımı söyledim ama aynı yıl (Kasım 2024) ikinci kez sınava girdiğimde yine başarısız oldum. Bu sefer daha iyi hazırlandım ama çabalarım yine boşa çıktı.

O zamanlar kendimi depresyonda hissetmeye başladım ama bu yılın başlarında iş aramaya karar verdim ama daha önce iş deneyimim olmadığı ve çoğu şirketin aradığı temel gereksinimlerden ikisi olan lisansım olmadığı için bu zordu. Sınava yılın ikinci yarısında girmem gerekiyordu ama iş teklifi alamadığım ve beklediğim için üçüncü kez tekrar denemeye karar verdim. Yine başarısız oldum ve bu benim için bardağı taşıran son damla oldu. Kendi değerimi sorgulamaya başladım ve kendimden utanmaya başladım. Dersimi almam için beni zorladığı için annemi suçlamaya başladım ve kendi kendime, üniversitede başka bir program seçseydim belki bu durumda olmazdım dedim. [i actually don't know what i'll take if i get a chance to redo my life, but i'm sure that i will not take this course again].

Üçüncü kez başarısız olduğumu gördükten birkaç hafta sonra yüksek lisansa başvurmaya karar verdim ama o da reddedildi, bu yüzden arka arkaya L’ler alıyorum ve bundan sonra her şeye karşı motivasyonumu tamamen kaybettim. Başkalarına karşı kaygılandığım için zaten mesafeli bir insandım ama kendimi herkesten tamamen soyutlamaya başladım. Kendime daha fazla acımak istemedim ve benimle aynı yaştaki insanların gelişip kendi hayatlarını yaşamaya başladıklarını görünce kıskanmak istemedim.

Nasıl serbest çalışılacağı ve diğer şeyler hakkında çevrimiçi eğitimler izlemeyi denedim ama hiçbir şeyi kavrayamıyorum. Her şey kasvetli ve boğucu geliyor. Nereden başlayacağımı bilmiyorum ama her şey benim için çok geç olmadan hayatımı tersine çevirmek istiyorum. Her zaman kendi hızımda ilerlediğime inandım ama neden hızım bu kadar yavaş olmak zorunda? Bana tavsiyesi olan var mı?