Bir kaç öneri bekliyorum lütfen

Merhaba,

Yani arka planım, ev olmadığında okulu/akademiyi her zaman güvenli yerim olarak görmüşümdür, onlarla boÄŸuÅŸtuÄŸumda bile kendimi çalışmalarıma adadım. BulunduÄŸum yere gelebilmek için her zaman çok çalışmak zorunda kaldım, 16 yaşımdan beri tüm çalışmalarımla birlikte çalışıyorum. Åžimdi 28 yaşında DEHB’ye sahip olabileceÄŸimi öğrendim, bu da pek çok ÅŸeyi açıklıyor.

Yani lisans ve yüksek lisans eğitimimi üniversitede hem Psikoloji alanında yaptım, hem de bu süre boyunca birçok şeyle uğraştım ve her ikisinden de %58 2.2 almayı başardım ve anladığım kadarıyla 2.1 puanım olmadığı için birçok işveren bana bakmıyor bile. Bu da benim başarısızlık kompleksimi artırıyor. Bu işi seviyorum, gerçek bir tutkum var ve arkamda da çok fazla deneyim var.

Åžu anda sosyal hizmetlerde çalışıyorum ve belki bir sosyal hizmet uzmanı olmak için eÄŸitim almayı umuyordum, bundan emin deÄŸilim ama bana iÅŸ yerim tarafından finanse edildiÄŸi söylendi ama ÅŸimdi emin deÄŸiller, bu yüzden bunun bir seçenek olup olmadığı henüz kesin deÄŸil. 2020’deki COVID’den bu yana iÅŸe girip çıktığımı hissediyorum ve sadece kendime uygun bir iÅŸ bulmak istiyorum, ancak paranın iyi olmaması, patronların zorbalığı veya iÅŸin uygun olmaması nedeniyle bu çok yorucu oldu. Kendime %100 uygun birini bulamayacağımı biliyorum ama gerçekten umudumu kaybetmeye baÅŸlıyorum. Sadece istikrarı ve daha fazla deneyim kazanmayı istiyorum. Åžu anki görevim ihtiyacım olan maaşı vermiyor ve maaşım için pazarlık yapmaya çalışıyordum ve artık yapamayacakları için bu ilerlemiyor bu yüzden ÅŸimdi farkı telafi etmek için hafta sonları veya akÅŸamları veya her ikisinde daha fazla çalışmakla karşı karşıyayım. Bu arada daha yüksek maaÅŸlı rollere de baÅŸvuruyorum. Ama bu rolden keyif alıyorum, patronumun bana zorbalık yaptığı son rolüme kıyasla insanlar çok hoÅŸ.

Psikolojiyle daha uyumlu çalışmayı çok isterim, çünkü bu benim tutkum ama yaşadığım yerde bir rol almak imkansız çünkü burası küçük bir ülke ve genç yaştan beri kendi geçimimi sağlamak zorunda olduğum için taşınmak benim için söz konusu değil. Bir miktar borç birikmiş ve bunu ödüyorum, bu yüzden para kısıtlı, bu yüzden iyi para kazandıran bir rol istememin nedeni ve benim için büyük bir stres kaynağı. Ancak buna uygun olarak daha fazla ilerlemek için daha fazla çalışmam ve perakendede bir rol bulmam gerekecek, diyebilirim ki eğitim ihtiyaçlarıma ve sahip olmadığım paraya uyacak. O zaman burada doktora programına girmek tekrar imkansız çünkü finanse ediliyor. Arkadaşlarım 5 veya 6 kez başvurdular ve sonra bana verdiler çünkü bu imkansız.

Aklımda doktora yapıp yapamayacağımı bile bilmeden psikoloji yolunu mu seçiyorum? İşimin sosyal hizmet uzmanı olmam için bana fon sağlayıp sağlamayacağını görmeye mi çalışmalıyım, yoksa hoşlandığım şeyleri daha fazla keşfetmeli miyim, bunun dışında başka nelerden hoşlandığımı keşfetme fırsatım olmadı. Son zamanlarda yoga derslerinden keyif aldığımı ve formda kalmaktan keyif aldığımı, diyet ve sağlıkla ilgili şeylerin zihinsel sağlığıma yardımcı olduğunu biliyorum. İnsanların ruh sağlığını desteklemek istediğimi biliyorum ama hangi kapasitede olduğundan emin değilim.

Lütfen kaba yorum yapmayın Zor zamanlar geçiriyorum ve birçok insan gibi bu konuda yalnız olmadığımı biliyorum ama hayata kolay bir başlangıç ​​yapmadım ve etrafımdaki herkes hayattaki amacını biliyor gibi göründüğünde ve kendimi çok geride hissettiğimde yetişmeye çalışmak zor.

Sizce ne yapmalıyım bunu tartışacak ailem ya da arkadaşlarım yok. Partnerim var ama üzerinde düşünülecek konulara dışarıdan bakmak her zaman iyidir.

Psikoloji rotasına mı yoksa sosyal hizmet yoluna mı gideceğim? Veya bunun dışında hangi şeylerin bana yeni bir neşe duygusu getirebileceğini araştırın? Yoga, pilates ve spor salonunu denemek ve yapmak için elimden geldiğince küçük şeyler bulmaya çalışıyorum. Sağlık psikolojisini düşündüm ama bunun iş açısından neye yol açacağından emin değilim.

Lütfen nazik olun veya önerilerde bulunun, çünkü kulaklarım kulağımda.

Referans olarak Ä°rlanda’nın küçük bir bölgesinde yaşıyorum ve çok fazla iÅŸ fırsatı veya üniversite yok, bu yüzden burası oldukça rekabetçi. Bu konuda olumsuz davranıyormuÅŸum gibi görünmek istemiyorum ama gerçekçi olmaya çalışıyorum. Ayrıca yetiÅŸkin faturalarım ve partnerimle ödemem gereken bir ipotek var, bu da iÅŸleri daha da zorlaÅŸtırıyor, ayrıca ödenmesi gereken borcum ve saÄŸlık durumu nedeniyle ne yazık ki tıbbi bakıma ihtiyacı olan sevimli bir köpek de var.TeÅŸekkür ederim 😊